قانون لگاریتمهای تکراری
قانون لگاریتمهای تکراری، اولین بار توسط A. Y. Khinchin (به فارسی: خینچین) در سال ۱۹۲۴ و بعدها، در سال ۱۹۲۹ به وسیله A. N. Kolmogorov (به فارسی: کولموگوروف) به صورت کاملتری بیان شد. همچنین ریشه این قانون به یک مسئله خاص در نظریه اعداد بازمیگردد.
مقدمه
از قانون Hewitt-Savage 0-1(به فارسی: هویت سوج) میدانیم اگر
حال اگر بخواهیم کمی دقیقتر عبارت بالا را توسعه دهیم، باید از قانون Hartman-Wintner (به فارسی: هارتمن وینتنر) استفاده کنیم که بیان میکند:
داریم:
مثال
فرض کنید با دوستتان سنگ، کاغذ، قیچی بازی میکنید به طوری که شما به احتمال ۱/۳ برنده میشوید، به احتمال ۱/۳ بازندهاید و به احتمال ۱/۳ کسی برنده نمیشود. اگر برنده شوید ۱ ریال دریافت میکنید، اگر بازنده شوید ۱ ریال به دوستتان میدهید و اگر کسی برنده نشود هیچ اتفاقی نمیافتد.
متغیر تصادفی
حال اگر
برای ابن مثال خاص که صحبت شد میتوان به سادگی نشان داد که:
و با جاگذاری مقادیر بالا داریم:
جستارهای وابسته
- قانون اعداد بزرگ
- قضیه حد مرکزی
منابع
- ↑ Khintchine, Aleksandr (1924). "Über einen Satz der Wahrscheinlichkeitsrechnung". Fundamenta Mathematicae. 6: 9–20. doi:10.4064/fm-6-1-9-20. ISSN 0016-2736.
- ↑ Kolmogoroff, A. (1929-12). [http://dx.doi.org/10.1007/bf01454828 "�ber das Gesetz des iterierten Logarithmus"]. Mathematische Annalen. 101 (1): 126–135. doi:10.1007/bf01454828. ISSN 0025-5831. ;
- ↑ W. FELLER (فوریه ۲۷, ۱۹۴۳). THE GENERAL FORM OF THE SO-CALLED LAW OF THE ITERATED LOGARITHM. صص. http://www٫ams٫org/journal-terms-of-use.
- ↑ Breiman، Leo (1992-01). Probability. Society for Industrial and Applied Mathematics. شابک ۹۷۸۰۸۹۸۷۱۲۹۶۴.
- ↑ "Law of the iterated logarithm". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-03-28.