قاسم بن محمد بن ابی‌بکر
ابومحمد و ابوعبدالرحمن قاسم بن محمد بن ابی بکر ملقب به دیباج در سال ۳۶ هجری قمری در مدینه متولد شد. پدرش محمد بن ابوبکر فرزند ابوبکر و از اصحاب علی بن ابی طالب بود. به گفته شیخ طوسی، قاسم از یاران زین العابدین و محمد باقر بود. وی در ۷۶ سالگی به سال ۱۰۶ هجری قمری در سرزمین «قدید» در راه حج میان مکه و مدینه درگذشت. علی بن الحسین مشهور به زین العابدین (امام چهارم شیعیان) پسرخاله او بود.
| قاسم بن محمد | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۶ قمری مدینه |
| درگذشت | ۱۰۶ قمری قدید(میان مکه و مدینه) |
| دین | اسلام |
| فرزندان | ام فروه |
| والدین | محمد بن ابی بکر (پدر) |
| خویشاوندان | زین العابدین (پسرخاله) ابوبکر (پدربزرگ) عایشه (عمه) |
قاسم، دختری داشت به نام ام فروه که به همسری محمدباقر درآمد و صاحب دو پسر به نامهای جعفرصادق (امام ششم شیعه) و عبداله شد..
پدر قاسم، محمد بن ابی بکر برادر ناتنی عایشه (همسر پیامبر) بود و از این طریق، عایشه عمه ی قاسم به حساب می آمد.
منابع
- طارمی، حسن (۱۳۹۳). «الباقر امام محمد بن علی علیه السلام». دانشنامه جهان اسلام. بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
- قاسم بن محمد، حواری امام زین العابدین