فرانسیسکو سوارز
الهیدان و فیلسوف اسپانیایی
فرانسیسکو سوارز (انگلیسی: Francisco Suárez؛ ۵ ژانویهٔ ۱۵۴۸ – ۲۵ سپتامبر ۱۶۱۷) از انجمن عیسی، متخصص الهیات، فیلسوف، نویسنده، حقوقدان و استاد دانشگاه اهل اسپانیا بود. وی از رهبران مکتب سالامانکا بود که تأثیر زیادی در نهضتهای اصلاحی کلیسا در قرن شانزده و هفده میلادی داشت. سوارز در دانشگاه سالامانکا به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به یسوعیین (انجمن عیسی) پیوست و به مطالعه در الهیات مسیحی پرداخت. آثار وی در زمینههای حقوق و الهیات بسیار مشهور است. او به همراه دانشمندانی مانند هوگو گروتیوس، بالتازار ایالا و البرییکو جنتیلی از پیشگامان علم حقوق حقوق بینالمللی شناخته میشود.
فرانسیسکو سوارز | |
---|---|
زادهٔ | ۵ ژانویهٔ ۱۵۴۸ گرانادا |
درگذشت | ۲۵ سپتامبر ۱۶۱۷ (۶۹ سال) لیسبون |
ملیت | اسپانیا |
دیگر نامها | Doctor Eximius |
محل تحصیل | دانشگاه سالامانکا |
دوره | فلسفه جدید |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | فلسفه مدرسی واقعگرایی فلسفی |
علایق اصلی | الهیات |
ایدههای چشمگیر | The object of metaphysics is being insofar as it is real being |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر |
جستارهای وابسته
- دانش نظری حقوق
- فلسفه سیاسی
منابع
- ↑ "Francisco Suárez". Internet Encyclopedia of Philosophy.
پیوند به بیرون