عبدالمحمد برجسته

عبدالمحمد برجسته در سال ۱۲۷۳ در شهر شوشتر متولد شد. وی تار را نزد دایی اش ملا گدا فرا گرفت و در سال ۱۳۶۰ اشاره کرده‌است که گوشه‌های محلی شوشتر و تعزیه را از عباس شندلو (نوازنده نی) که ۷۰ سال پیش از آن درگذشته بود، فرا گرفته‌است. عبدالمحمد برجسته شاگردان بسیاری را تربیت کرده‌است، وی گوشه‌ها و نغمات و ترانه‌های شوشتر را با نقل روایت و تاریخ و افسانه به شاگردانش تدریس می‌کرد و همیشه می‌گفت: کنار تار زاده شدم و کنار تار هم می‌میرم. وی در ۳۱ شهریور سال ۱۳۶۳ در شوشتر درگذشت.

بخشی از آثار عبدالمحمد برجسته به کوشش مهشید نقاشپور (پژوهشگر موسیقی) توسط مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شده‌است که از آن جمله اجرای درخشان تار در مقام لیلی و مجنون می‌باشد.

عبدالمحمد برجسته از اساتید موسیقی درمانی در شوشتر بود و به درخواست حکیمان معاصر خود بارها برای بیماران اعصاب و روان تار می‌زد. وی در مراحل موسیقی درمانی معمولاً دستگاه چهارگاه و مشتقات آن را می‌نواخت و آوازهای محلی شوشتر را اجرا می‌کرد که بسیار مورد توجه واقع می‌شد و بارها اتفاق می‌افتاد که بیماران گریه می‌کردند و خود را تخلیه روحی می‌نمودند.

در جشن ثبت ملی مقام‌های موسیقی شوشتری توسط سازمان میراث فرهنگی کشور که در مهرماه ۱۳۹۱ در تالار فرهنگ شوشتر برگزار شد، یاد و تلاش‌های عبدالمحمد برجسته به عنوان «استاد بزرگ موسیقی شوشتر» گرامی داشته شد.