طوطی

واژهٔ طوطی معرب واژۀ "توتی" پارسی است و معنای آن پرنده‌ای سبز رنگ است که به علت خوردن توت به آن توتی می‌گویند، هر چند که در عربی به این کلمه برای نامیدن این پرنده استفاده نمی‌شود. در زبان اردو و نیز به زبان هندی آن را «طوطا» می‌نامند و شکرشکن، شکرفشان، شکرمقال، شکرین‌مقال، شیرین‌زبان، شیرین‌سخن، بلبل زبان خوش‌نوا و خوش‌حرف از صفات او هستند. در ادبیات پارسی و به‌ویژه در میان اشعار شعرایی چون مولوی و عطار از طوطی و صفاتش که غالباً آمیخته با صفاتی انسانی است، به نیکی یاد شده‌است کلمهٔ طوطی در زبان فرانسوی toto گفته شده‌است.

سنگواره‌های به دست آمده از راسته طوطی‌سانان بسیار کم و محدود است که این امر باعث گمانه‌زنی در مورد چگونگی فرگشت این پرنده شده‌است. یک سنگواره هفتاد میلیون سالهٔ ۱۵ میلی‌متری که از نوک پایینی یک طوطی در منطقه سازند لانس کریک واقع در شهرستان نیوبرارا، وایومینگ پیدا شده‌است، جزو سنگواره نخستین طوطی‌هایی به‌شمار می‌آمد که در دورهٔ کرتاسه پسین زندگی می‌کرده‌اند. در حالی که تحقیقات بعدی نشان داد که این تکه سنگواره پیدا شده، احتمالاً متعلق به دایناسورهای تازه‌آروارگان (گروهی از دایناسورها که شبیه پرندگان نبودند ولی دارای نوک شبیه به پرندگان بوده‌اند) بوده‌است.

چیزی که در حال حاضر به عنوان یک فرضیهٔ پذیرفته‌شده وجود دارد این است که راستهٔ طوطی‌سانان و اجدادشان در معرض سومین انقراض بزرگی بوده‌اند که حدود ۶۵ میلیون سال پیش در کرتاسه رخ داده‌است. اگر چنین فرضی درست باشد، طوطی‌ها نباید از یک نیای دایناسورشان که شباهتی مورفولوژیکی با طوطی‌ها داشت فرگشت یافته است، بلکه تنها تبدیل به پرندگانی درخت‌نشین شده‌اند.

اروپا نخستین مکانی است که سنگواره طوطی‌های درخت‌نشین در آن دیده شده‌است. این نخستین تکه استخوان پیدا شده استخوانی است از بال موپسیتا تانتا که در دانمارک کشف شده‌است و قدمتی در حدود ۵۴ میلیون سال دارد. آب و هوای اروپا در آن زمان حاره‌ای بوده‌است (مطابق با دوران گرم پالوئین و ائوسین). جدیدترین سنگواره‌ای که در اروپا پیدا شده‌است سنی حدود ۵۰ میلیون سال دارد. چند سنگواره تقریباً کامل طوطی‌مانند نیز در انگلستان و آلمان پیدا شده‌است. تعدادی سنگواره نیز هم وجود دارند که هنوز دقیقاً تشخیص داده نشده‌اند.

چیزی که در مجموع دربارهٔ این سنگواره‌ها می‌دانیم این است که این سنگواره‌ها، سنگواره خویشاوندان طوطی‌های امروزی نیستند بلکه اجدادی از آنهایی هستند که در نیمکرهٔ شمالی فرگشت پیدا کرده و بعدها منقرض شده‌اند. البته اینها دقیقاً حلقه‌های گمشده میان طوطی‌های امروزی و اجدادی نیستند ولی می‌توان گفت که طوطی‌هایی هستند که همگام با طوطی‌ها و کوکاتوها از خویشاوندان و اجدادشان فرگشت پیدا کرده‌اند.

جدیدترین سنگواره‌ای که از طوطی‌های امروزی پیدا شده‌است، سنی در حدود ۲۰ تا ۲۳ میلیون سال دارد که مشابه آن در اروپا نیز پیدا شده‌است. متعاقب آن نیز سنگواره یافت شد که دارای استخوان‌هایی مربوط به طوطی‌های امروزی بوده است.

• زن و طوطی

[۱]

• خواجه نصیر، محمد تقی، دانستنی‌های دنیای حیوانات، صفحهٔ ۱۴۶.