شکیبایی

خویشتن‌داری یا بردباری یکی از راه‌های مقاومت انسان در شرایط دشوار است؛ که می‌تواند اشاره به پایداری نشان‌دادن انسان در برابر موقعیت‌های تحریک یا تأخیر باشد بدون آنکه باعث دلخوری یا خشم یا سایر راه‌های منفی شود. خویشتن‌داری نمودی از تحمل هر انسان در زمانی است که وی تحت فشار بوده و به ویژه هنگامی که با مشکلات طولانی مدت مواجه شده باشد.

خویشتن‌داری میزان سطحی از تحمل فرد است، قبل از اینکه فرد واکنش منفی نشان دهد. همچنین این لغت به منظور اشاره به صفت و فضیلت ثابت‌قدم بودن شخص به کار می‌رود؛ که متضادهای آن عجله و عجول بودن است.

در صورتی که فردی بتواند افکار و رفتار خود را به گونه‌ای تنظیم کند که فشارهای درونی و بیرونی متوقف شود، سپس کاری را انجام دهد که باور دارد صحیح و به جاست ، می‌توان او را خویشتن‌دار نامید.