حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه

شیربرنج

شیربرنج یا شیربا، یک نوع چاشت می باشد که از شیر و برنج تهیه می‌ شود و بیشتر همراه با شکر و شیره خورده می‌شود و به آن «آش شیر» نیز می گویند.

شیربرنج محلی در روستای دویدوخ خراسان شمالی

فهرست

  • ۱ تاریخچه
  • ۲ ارزش غذایی
  • ۳ دیگر
  • ۴ خواص شیر
  • ۵ جستارهای وابسته
  • ۶ پانویس
  • ۷ منابع
  • ۸ پیوند به بیرون

تاریخچه

«شیربا» در شاهنامه فردوسی نیز به کار رفته‌است.

در مازندران مراسمی تحت عنوان تمنای باران وجود دارد که در یکی از آیین‌های آن، همهٔ اهالی روستا شیر و برنج جمع می‌کنند و با آن شیربرنج درست کرده، می‌خورند و مقداری از آن را با این باور که باران ببارد، روی پشت بام می‌ریزند.

ارزش غذایی

شیربرنج به‌جهت دارا بودن شیر (منبع غنی از کلسیم) و برنج (سرشار از ویتامین‌های گروه ب) و همچنین طعم‌دهنده‌های مقوی و آرام‌بخش اعصاب مانند هل و گلاب، مفید است.

دیگر

شیر برنج را می توان به صورت سرد و به صورت داغ نیز میل کرد. در هر دو صورت طعم خوشمزه خود را دارد. این غذا را می توانید برای صبحانه و حتی وعده های نهار و شام نیز طبخ نمایید.

خواص شیر

حاوی خواص بسیار بی نظیری برای قلب و همچنین تحکیم استخوان ها می باشد.

جستارهای وابسته

  • فرنی
  • محلبی

پانویس

  1. ↑ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «شیربرنج» و «شیربا».
  2. ↑ فرهنگ فارسی معین، سرواژهٔ «شیربرنج» و «شیربا».
  3. ↑ «همی بود یک چند با مهتران». پارست. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۸۸.
  4. ↑ «سنت‌ها وباورها مردم مازندران در زمینه آب». پایگاه اطلاع‌رسانی آب منطقه‌ای مازندران. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۸۸.
  5. ↑ «طرز تهیه شیربرنج و فرنی». آکاایران. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۸۸.

منابع

  • دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا.
  • محمد، معین، فرهنگ فارسی معین.

پیوند به بیرون

  • طرز تهیهٔ شیربرنج
آخرین نظرات
  • شکر
  • شاهنامه
  • شیر
  • شاهنامه
  • شکر
  • برنج
  • شیر
  • فردوسی
  • شیره
  • چاشت
  • شیره
  • شکر
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.