حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
لینک کوتاه

شیدوش

پهلوان ایرانی و از پسران گودرز در شاهنامه

شیدوش در شاهنامه پسر گودرز برادر بهرام و گیو و رهام و هجیر و نستوه و شهربانو ارم بود. پهلوان ایرانی و از سران سپاه ایران در جنگ با تورانیان در دوران پادشاهی فریدون و نوذر و کیکاووس و کیخسرو بود.

شیدوش
اطلاعات کلی
نامشیدوش
منصبسالار
دودمانگودرزیان
درفشببر پیکر
ملیتایران
سایر اطلاعات
جنگ‌هاایران و توران
جنگ اولجنگ مازندران
جنگ‌دومجنگ هاماوران
جنگ سومجنگ دوازده رخ
جنگ چهارمجنگ بزرگ کیخسرو
خانواده
نام نیاکشواد
نام پدرگودرز
برادرانگیو، بهرام، رهام، هجیر، نستوه

فهرست

  • ۱ شیدوش در شاهنامه
  • ۲ شیدوش در فرهنگ عمید
  • ۳ شیدوش در مجمع التواریخ والقصص
  • ۴ پانویس
  • ۵ منابع

شیدوش در شاهنامه

شیدوش اولین‌بار در کنار منوچهر در جنگ با سلم و تور شرکت داشت، زمانی که ایرج بدست تور کشته شد و تخت کیان بی‌وارث گشت، فریدون مشاهده کرد کنیزک ایرج از وی آبستن است امیدش برای وراثت دو چندان شد اما کنیزک دختری بدنیا آورد و آن دختر با پشنگ برادرزاده فریدون وصلت نمود که ثمره آن تولد منوچهر بود. اکنون منوچهر جانشین تاج و تخت ایران است. مسئله جانشینی منوچهر برای سلم و تور گران آمد چون آنها پسران فریدون و در جانشینی از منوچهر مستحق‌تر بودند به همین سبب نقشه‌ای داشتند تا از منوچهر دعوت کنند ولی نیت‌شان را آشکار نکردند. چون سفیر دعوت‌نامه را نزد فریدون آورد فریدون یاد گذشته و قتل ایرج افتاد برآشفت و به قاصد گفت جز شمشیر میان آن دو پلید و منوچهر نخواهد بود. از میان یاوران منوچهر از شیدوش نیز نام برده می‌شود:

نبینید درویش مگر با سپاهز پولاد بر سر نهاده کلاه
ابا گرز و با کاویانی درفشزمین کرده از سُمّ اسپان بنفش
سپهدار چون قارن رزم‌زنچو شاپور و نستوه شمشیر زن
به یک دست شیدوش جنگی به پایچو شیروی شیر اوژن رهنمای

شیدوش در فرهنگ عمید

نامی فارسی ، ( به کسر شین و ضم دال ) یکی از پهلوانان داستانی ایران ، پسر گودرز و برادر گیو

شیدوش در مجمع التواریخ والقصص

شیدوش پسر گودرز کشواد بود و او کسی بود که چون از کشته شدن سیاوش آگاه شد، جامه‌ی سیاه پوشید و با آن جامه به پیش کیکاووس رفت و پس از آن هرگز نخندید مگر در جنگ.

پانویس

  1. ↑ شریفی، فرهنگ ادبیات فارسی، ۹۲۸.
  2. ↑ شاهنامه. جلد یک. فریدون، ص ۲۶
  3. ↑ فرهنگ عمید ، ص 1134

منابع

  • شریفی، محمد (۱۳۸۷). محمدرضا جعفری، ویراستار. فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۴۳-۴۱-۸.
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
آخرین نظرات
  • فریدون
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.