شکل سیاره زمین

مدل های شکل کره زمین بسته به روش مورد استفاده، پیچیدگی و دقت برای نمایش اندازه و شکل زمین متغیر است.

ساده ترین شکل برای شکل کل زمین یک کره است. شعاع زمین فاصله ای است از مرکز زمین تا سطح آن، حدود ۶۳۷۱ کیلومتر (۳،۹۵۹ مایل). در حالی که "شعاع" به طور معمول یک مشخصه از کره های کامل است و زمین تنها یک سوم از یک کره کامل است، ولی به‌طور تقریبی در بسیاری از زمینه ها به آن "شعاع زمین" می گویند.

از آنجایی که زمین در قطب ها پخ شده و در استوا برآمده است، زمین‌سنجی، یک کره پخ از شکل زمین ارائه می دهد. کره پخ و یا بیضوی پخ (کره‌گون)، یک بیضوی دورانی است که از چرخش بیضی در محور کوتاه تر به دست می آید. این شکل منظم هندسی است که تقریباً نزدیک به شکل زمین است. یک بیضوی که شکل چهره زمین یا سایر اجرام آسمانی را توصیف می کند، یک بیضوی مرجع نامیده می شود. به بیضوی مرجع برای زمین "بیضوی زمین" گفته می شود.

بیضوی دورانی توسط دو مقدار تعریف شده است. چندین کنوانسیون برای بیان دو مقدار در زمین‌سنجی استفاده می شود، اما همه آنها معادل و قابل تبدیل با یکدیگر هستند:

• a شعاع استوایی یا نیم قطر اطول b شعاع قطبی و نیم قط اصغر
• a و خروج از مرکز
• a و ضریب فشردگی

• گراتش زمین
• گرانش

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Figure of the Earth». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ دسامبر ۲۰۱۸.