شهرستان آغاجاری
شهرستان آغاجاری یکی از شهرستان‌های استان خوزستان است که مرکز آن، شهر آغاجاری می باشد. به دلیل سکونت ایل آغاجری در قدیم نام این شهر آغاجاری ثبت شده‌است. میدان نفتی آغاجاری در محدوده این شهرستان قرار دارد.
| شهرستان آغاجاری | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | خوزستان |
| مرکز شهرستان | آغاجاری |
| سایر شهرها | آغاجاری، جولکی |
| بخش‌ها | مرکزی، جولکی |
| سال تأسیس | ۱۳۹۱ |
| نام‌های پیشین | center oil میدان جعفر |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۷۶۵۴ |
| مذهب | شیعه |
| داده‌های دیگر | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۶۱ |
پیشینه
هیئت وزیران ایران در مرداد ۱۳۹۱ با ایجاد شهرستان آغاجاری به مرکزیت شهر آغاجاری، با ترکیب بخش مرکزی شهرستان آغاجاری به مرکزیت آغاجاری و بخش جولکی به مرکزیت روستای جولکی از ترکیب دهستان سرجولکی و دهستان آب باران در تابعیت استان خوزستان موافقت کرد. پیش از این تاریخ، آغاجاری یکی از بخش‌های شهرستان بهبهان محسوب می‌شد.
آغاجاری تا پیش از کشف و استخراج منابع نفت، دهستانی از توابع شهرستان بهبهان در استان ششم بود؛ اما پس از شناسایی و استخراج نفت، در شهریور ۱۳۲۵ به بخش تبدیل شد. بخش آغاجاری در آذر ۱۳۶۹ به دو بخش تقسیم شد، که براساس آن، بخش آغاجاری در تابعیت شهرستان بهبهان ماند، اما قسمتی از آن به نام بخش امیدیه به شهرستان بندر ماهشهر پیوست. بخش آغاجاری سرانجام در مرداد ۱۳۹۱ به مرکزیت شهر آغاجاری، به شهرستان تبدیل شد. شهرستان آغاجاری دارای دو بخش، ۳ دهستان، و ۲۱ آبادی است.
تقسیمات کشوری
تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابر آنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۹۵ کل کشور آمده‌است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است:
بخش‌ها
شهرها
دهستان‌ها
روستاها
مردم و زبان
شهر آغاجاری در استان خوزستان و از توابع شهرستان آغاجاری است، بیش از پنجاه هزار نفر جمعیت دارد که از طوایف لر بختیاری، عرب و تُرک قشقایی تشکیل شده‌است. مردم این شهرستان، مسلمان و شیعی مذهب اند. جمعیت شهرستان آغاجاری به‌سبب تغییرات در تقسیمات کشوری و نیز مهاجرت، در دوره‌های مختلف سرشماری به طرز معناداری تغییر یافته است. این شهر از بزرگترین مناطق نفتخیز اما محروم ایران می‌باشد.
تاریخچه شهر
آغاجاری شهری است در استان خوزستان. آغاجاری یا آغاجری از مناطق نفتخیز ایران می‌باشد. جمعیت آن بیش از پانزده هزار نفر است که از اقوام لر، قشقایی، عرب و … تشکیل شده‌است. اکثر مردم مهاجرینی می‌باشند که قبل از سال ۱۳۱۷ در پی کشف نفت، در طلب کار، به این منطقه مهاجرت کرده و ماندگار شدند. آغاجاری با دارا بودن میدان نفتی آغاجاری، بالغ بر ۲۸ میلیارد بشکه نفت، یکی از بزرگترین مناطق نفتخیز جهان به حساب می‌آید. در ابتدا روزانه ۲۵۶ هزار بشکه نفت از چاه‌های این منطقه استخراج می‌شد، که امروزه بیش از ۳۰۰ هزار بشکه نفت خام از این میدان تولید می‌شود، که عملیات تولید از این میدان نفتی و چند میدان همجوار آن، بر عهده شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری می‌باشد. این شهر دارای آب و هوای بسیار گرم می‌باشد، گرمای هوا در تابستان ممکن است از ۵۵ درجه سانتیگراد نیز تجاوز نماید.
عملیات حفاری نفت در سال ۱۳۰۵ در آغاجاری آغاز گردید، چاه شماره۳ آن در سال ۱۳۱۷ به نفت رسید و نخستین محموله نفتی آن در سال ۱۳۲۳ به وسیله خط لوله به آبادان فرستاده شد. در سال ۱۳۲۹ این نقطه با تولید تقریباً نیمی از حجم فرآورده‌های نفتی ایران از ۱۶ چاه عنوان بزرگترین حوزه نفتی کشور را به دست آورد. در همین ایام با ۵۹۷۷ کارمند که ۱۷۵ نفر انگلیسی بودند و با امکانات رفاهی از قبیل یک بیمارستان ۵۰ تختخوابی، ۳ درمانگاه، سینما، استخر، زمین‌های ورزشی گلف و دیگر تأسیسات عمومی، ناحیه‌ای آباد بوده‌است.
در سال ۱۳۳۶ با بهره‌برداری از ۲۳ چاه و استخراج ۱۸٫۵ تا ۱۹ میلیون تن نفت، آغاجاری همچنان از بزرگترین مراکز نفتی ایران به‌شمار می‌آمد و تا سال ۱۳۳۷ مقدار نفت خام استخراجی آن به یک میلیارد بشکه و در سال ۱۳۴۳ تعداد ۶۹ حلقه چاه به ثبت رسیده‌است.
کوه‌های منطقه
جاذبه‌های گردشگری
- ساحل رودخانه مارون
- سد خاکی مارون
- طبیعت کوهستانی منطقه
اماکن مذهبی و زیارتی
منابع نفتی
در این منطقه، یکی از مشهورترین میدان‌های نفتی جهان به نام میدان نفت و گاز آغاجاری قرار دارد. این میدان با حفر چاه شماره یک در سال ۱۳۱۵ کشف شد و حد فاصل میدان‌های مارون و پازنان واقع شده و شامل دو مخزن آسماری و بنگستان است. کل مقدار نفت اولیه این میدان ۲۸ میلیارد بشکه بوده که بر اساس آخرین نتایج مطالعات انجام شده، ذخایر قابل بازیافت آن حدود ۱۰ میلیارد و ۲۰۰ میلیون بشکه تخمین زده می‌شود. بهره‌برداری از میدان آغاجاری از سال ۱۳۱۷ آغاز شد و این میدان سال‌ها عمده‌ترین تولیدکننده نفت سبک ایران بود و هم‌اکنون برای افزایش تولید آن بزرگترین طرح تزریق گاز خاورمیانه اجرا و بهره‌برداری شده‌است. حجم گاز تزریقی به این میدان به وسیله خط لوله پنجم سراسری به قطر ۵۶ اینچ و طول حدود ۵۰۰ کیلومتر از میدان گازی پارس جنوبی تأمین می‌شود.
راهبری این میدان نفتی به عهده شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری از شرکت‌های بهره‌برداری تابع شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است.
موقعیت جغرافیایی
دانشگاه و مراکز آموزشی
دانشگاه پیام نور واحد آغاجاری از سال ۱۳۸۶ فعالیت خود را در این شهرستان آغاز نمود: همچنین مرکز آموزش فنی و حرفه ای آغاجاری نیز به عنوان یک مرکز مهارت آموزی در این شهرستان فعالیت دارد.
بیمارستان و مراکز درمانی
بیمارستان شهید آیت الله اشرفی اصفهانی آغاجاری به عنوان بیمارستان عمومی در بلوار پرستار واقع شده‌است.
فاصله تا مراکز استان‌ها
- اراک - ۶۹۳ کیلومتر
- اردبیل - ۱۲۸۶ کیلومتر
- ارومیه - ۱۲۰۹ کیلومتر
- اصفهان - ۵۳۵ کیلومتر
- اهواز - ۱۴۷ کیلومتر
- ایلام - ۵۹۴ کیلومتر
- بجنورد - ۱۶۲۳ کیلومتر
- بندر عباس - ۹۵۶ کیلومتر
- بوشهر - ۲۸۰ کیلومتر
- بیرجند - ۱۲۹۷ کیلومتر
- تبریز - ۱۳۱۸ کیلومتر
- تهران - ۹۸۰ کیلومتر
- خرم‌آباد - ۴۷۳ کیلومتر
- رشت - ۱۱۷۴ کیلومتر
- زاهدان - ۱۴۴۲ کیلومتر
- زنجان - ۱۰۲۹ کیلومتر
- ساری - ۱۲۴۴ کیلومتر
- سمنان - ۱۱۰۴ کیلومتر
- سنندج - ۷۵۴ کیلومتر
- شهرکرد - ۴۴۲ کیلومتر
- شیراز - ۳۷۹ کیلومتر
- قزوین - ۱۰۰۳ کیلومتر
- قم - ۸۴۳ کیلومتر
- کرج - ۱۰۱۷ کیلومتر
- کرمان - ۹۴۵ کیلومتر
- کرمانشاه - ۶۲۶ کیلومتر
- گرگان - ۱۳۷۸ کیلومتر
- مشهد - ۱۷۸۱ کیلومتر
- همدان - ۷۲۶ کیلومتر
- یاسوج - ۲۷۷ کیلومتر
- یزد - ۶۶۶ کیلومتر
منابع
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در آبان ۱۳۸۹.
- ↑ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵، جمعیت تا سطح آبادی بر حسب سواد» (به لری بختیاری). وبگاه رسمی مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۴ اسفند ۱۳۹۵.
- ↑ «دائره المعارف بزرگ اسلامی - آغاجاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «تولید بیش از ١٠٠ میلیون بشکه نفت از مخازن آغاجاری». شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی. ۲۳ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ خبرگزاری ایسنا: شهرستان آغاجاری به نقشه تقسیمات کشوری اضافه شد. ۳ مرداد ۱۳۹۱.
- ↑ فرهنگ جغرافیایی ایران.
- ↑ «آغاجاری». مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی). خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «روستانت». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اوت ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ [۱]
- ↑ «آغاجاری». مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی). خرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «شهرداری آغاجاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئیه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۸.
- ↑ «معرفی شهر آغاجاری». پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز. مهر ۱۴۰۰.
- ↑ [۲].
- ↑ [۳]
- ↑ مسافت مسیر جاده‌ای آغاجاری به اهواز، سایت بهراه.