شفت (گیلان)
شَفت شهری از توابع بخش بخش مرکزی شهرستان شفت در استان گیلان در شمال ایران است.
شفت شٚفت | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | گیلان |
شهرستان | شفت |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۸,۱۸۴ نفر (۱۳۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۴۷ متر |
اطلاعات شهری | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۱۳ |
این شهر با جمعیت ۸,۱۸۴ نفر (برآورد ۱۳۹۵) در بخش مرکزی شهرستان شفت قرار دارد. شهرستان شفت در سال ۱۳۷۴ از شهرستان فومن جدا گردید و شهر شفت مرکز آن شد. این شهر دارای موقعیت جلگهای و در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب باختری رشت و ۵ کیلومتری جنوب خاوری شهر فومن واقع شده که با توجه به نزدیکی کوهستانهای تالش دارای اقلیم معتدل کوهپایه ای است.رودخانه سیامزگی از کنار و کانال پشتِ جاده از قلب آن میگذرد.
«پشتِبازار» شفت جز مناطق زیارتی ، تفریحی و گردشگری شهرستان است که منطقه زیارتی آن میتوان به معبد استاد موسویان بزرگ و منطقه تفریحی آن به کلوپ مازی اشاره کرد.
مردم و زبان
در شفت مردم گیلک و تالش در کنار هم زندگی میکنند و زبانهای گیلکی با گویش بیهپس و تالشی با گویش جنوبی رایج است.
پیشینه
در متون تاریخی، بارها از شفت نام برده شدهاست. مرکز شفت، گوراب شفت خوانده میشد که در نزدیکی روستای نصیرمحله امروزی قرار داشت و آثاری از آن بجای ماندهاست.
لغتنامهٔ دهخدا از قول چند منبع قدیمیتر مینویسد: شفت قصبه و مرکز دهستان شفت از دهستانهای چهارگانهٔ بخش مرکزی شهرستان فومن است. قریهای است از گیلان واقع در نه هزار گزی جنوب شرقی فومن که در آنجا ظروف مانند کاسه و حقه و مرتبان کاشی نیک سازند. روزهای دوشنبه بازار عمومی دارد.
منابع
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ گویش گیلکی لاهیجان. واژهنامه و پارهای ویژگیهای آوایی و ساختواژهای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
- ↑ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز گیلان بایگانیشده در ۲۰۱۳-۱۰-۲۹ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸. همشهری آنلاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ گردشگری گیلان. جلد ۱ . صفحه ۱۹ . دکتری که پول مطب نداشت . جلد ۵ . صفحه آخر
- ↑ https://mpogl.ir/var/files/Motaleate%20Amayeshe%20Ostan/bakhshe%20sevom%20-%20chekideh/mobile/index.html#p=15
- ↑ A COMPARATIVE DIALECTAL DESCRIPTION OF IRANIAN TALESHI, Daniel Paul, 2011, Page 16.
- ↑ گویش گیلکی لاهیجان. واژهنامه و پارهای ویژگیهای آوایی و ساختواژهای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
- ↑ همشهری آنلاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.