سولاوسی مرکزی

این استان در تاریخ ۱۳ آوریل ۱۹۶۴ تأسیس شده و پایتخت آن، شهر پالو است.

سولاوسی مرکزی از سمت شمال به گورونتالو، از سمت جنوب به سولاوسی جنوبی و سولاوسی جنوب شرقی، از سمت شرق به ملوک و از سمت غرب به تنگهٔ ماکاسار محدود شده و ۶۸٬۰۳۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. جمعیت این استان در سال ۲۰۰۰ بالغ بر ۲٬۰۶۶٬۳۹۴ نفر بوده‌است.

بوتونگ‌ها با ۲۳ درصد، بوگیس‌ها با ۱۹ درصد، تولاکی‌ها با ۱۶ درصد و موناها با ۱۵ درصد، از مهم‌ترین گروه‌های قومی ساکن در سولاوسی مرکزی محسوب می‌شوند.

زبان اندونزیایی زبان رسمی این استان است و اکثر ساکنان پیرو ادیان مسیحیت، اسلام و هندوییسم هستند.

سولاوسی مرکزی به ۹ منطقه تقسیم شده‌است:

• جزیرهٔ بانگگای.
• منطقهٔ بانگگای.
• منطقهٔ بوول.
• منطقهٔ پاریگی موئوتونگ.
• منطقهٔ پوسو.
• منطقهٔ توجو اونا-اونا.
• منطقهٔ تولی-تولی.
• منطقهٔ دونگگالا.
• منطقهٔ مورووالی.

شهرهای بزرگ سولاوسی مرکزی عبارتند از:

• آمپانا.
• بانگگای.
• بونگکو.
• بوول.
• پاریگی.
• پالو.
• پوسو.
• تولی-تولی.
• دونگگالا.
• کولونوداله.
• لوووک.

• وب‌گاه رسمی سولاوسی مرکزی