سورشجان
سورشجان مرکز بخش لاران در شهرستان شهرکرد از توابع استان چهارمحال و بختیاری است.
| سورشجان | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | چهارمحال و بختیاری |
| شهرستان | شهرکرد |
| بخش | لاران |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۲۳۰۸ نفر (۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۸٪+ (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۰۹۱ متر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۸–۳۳۴۴ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران۷۱ |
| کد آماری | ۲۱۱۳ |
مردم
مردم این شهر از لرهای بختیاری می باشند
چشمه مایک
چشمه مایک یا چشمه ماهک در فاصله ۲ کیلومتری شهر سورشجان در امتداد جاده سورشجان – فارسان و در میان باغهای این شهر از پائین کوهی به نام دره سیر بیرون می‌آید. آب این چشمه گوارا و منبع اصلی آب باغهای این منطقه می‌باشد. این چشمه دائمی است و بعد از سیراب کردن باغات اطراف به رودخانه گرگک می‌ریزد. فاصله‌ی شهر تا چشمه مایک، خاکی می‌باشد اما طبیعت منطقه و در کنار هم قرار گرفتن کوه، چشمه، جنگل همه و همه اوقات خوشی را برای گردشگران بوجود آورده‌است. پوشش درختی اطراف چشمه بیشتر بید، کبوده و سپیدار می‌باشد.
زبان
مردم به زبان لری بختیاری تکلم می‌کنند.
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۲۳۰۸ نفر بوده‌است.
پیشینه تاریخی
وجود دو تنگه پارسان (پردنجان) و کردیت (درکش ورکش) در غرب این شهر موقعیت خاصی به این شهر می‌داده و به گونه درب ورود و خروج منطقه انزان و ایران بوده‌است. و بر اساس این موقعیت‌ها نام قدیم این شهر را ابتدا جاکردیت و سپس چرکچیان و سپس سورشجان نامیده‌اند. در دوران مشرطه خواهی سورشجان یکی از پایگاه‌های مهم مشروطه خواهان و محل سکونت بی بی مریم بختیاری بوده‌است که در خاطرات او می‌توان به شکست قشون انگلیس در این شهر اشاره کرد.
منابع
- ↑ Geomatics and Cartographic Research Centre, Carleton University. "Atlas of the Languages of Iran". iranatlas.net (به انگلیسی). Retrieved 2022-10-16.
- ↑ «جاذبه‌های گردشگری سورشجان». دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۲۱.
- ↑ «گویش مردم سورشجان».