سرخو قهوه‌ای

اندازه بدن آن حداکثر ۶۵ سانتیمتر و به‌طور میانگین تا ۳۵ سانتیمتر می‌رسد. بدن مرتفع، دارای لبهای بزرگ و گوشتالو، فکین دارای دندانهای ریز، باله پشتی دارای ۱۰ شعاع سخت و ۱۵ تا ۱۶ شعاع نرم، باله مخرجی دارای ۳ شعاع سخت و ۸ تا ۹ شعاع نرم و باله سینه‌ای بلند و کشیده می‌باشد. ردیفهای فلس بالای خط جانبی مایل و پائین خط جانبی افقی است. رنگ بدن در سطح پشتی زیتونی قهوه‌ای است که به تدریج به سمت پائین بدن برنگ صورتی متمایل به سفید می‌شود و در انواع جوان تعدادی لکه روی بدن دیده می‌شود.

در آبهای کم عمق ساحلی تا عمق ۱۵۰ متر زیست می‌کند و معمولاً اطراف مناطق سنگی و صخره‌ای مرجانی نیز دیده می‌شود. تغذیه از ماهیها و سخت پوستان صورت می‌گیرد.

• صادقی، ناصر، ۱۳۸۰ :ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران، انتشارات نقش مهر،۴۳۸ ص.
• بلگواد، ه، لوپنتین، ب،۱۹۴۴: ماهیان خلیج فارس، ترجمه اسماعیل اعتماد و بابا مخیر، ۱۳۶۹، انتشارات دانشگاه تهران، ۲۵۷ص.
• نورنخش، حسین، ۱۳۷۰: پژوهشی پیرامون صید، دریا و آبزیان خلیج فارس، انتشارات امیر کبیر.