سالوادور لوریا
سالوادور لوریا (انگلیسی: Salvador Luria؛ زاده ۱۳ اوت ۱۹۱۲ – درگذشته ۶ فوریهٔ ۱۹۹۱) یک دانشمند در زمینه زیست‌شناسی مولکولی اهل ایتالیا بود. که بعدها شهروند ایالات متحده شد. او در سال ۱۹۶۹ به همراه ماکس دلبروک و آلفرد هرشی جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را برای اکتشافاتشان در مورد مکانیزم تکثیر و ساختار ژنتیکی ویروس‌ها دریافت کرد. سالوادور همنین نشان داد که مقاومت باکتریایی به ویروس‌ها (فاژها) بطور ژنتیکی به ارث می‌رسد.
| سالوادور لوریا | |
|---|---|
| نام در زمان تولد | Salvatore Edoardo Luria |
| زادهٔ | ۱۳ اوت ۱۹۱۲ تورین, ایتالیا |
| درگذشت | ۶ فوریهٔ ۱۹۹۱ (۷۸ سال) لکسینگتون، ماساچوست |
| ملیت | ایتالیا |
| شهروندی | Italy (1912–1991) United States (1950–1991) |
| محل تحصیل | Università degli Studi di Torino |
| همسر(ها) | Zella Hurwitz (m. 1945; 1 child) |
| جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1969 |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیست‌شناسی مولکولی |
| محل کار | دانشگاه کلمبیا Indiana University دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین مؤسسه فناوری ماساچوست |
| دانشجویان دکتری | جیمز واتسون |
منابع
- «Salvador Luria». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.