زلقی
زلقی یا زلکی یکی از ۵ باب شاخه چهارلنگ از ایل بزرگ بختیاری می‌باشد که یکی از طایفه های خان پرور ایل بختیاری می باشد.
زلقی به معنی «کمیاب» می‌باشد.
پراکندگی جغرافیایی
- ییلاق: شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری
- قشلاق: شمالشرق استان خوزستان
در منطقه الیگودرز، بخش بزرگی از حوزه جغرافیایی این منطقه به نام بخش زلقی به عنوان سکونتگاه اصلی ایل زلقی نامگذاری شده است.
تقسیمات ایلی
باب زلقی شامل ۴ طایفه می‌باشد.
- ۱. طایفه دوزنی(قالی)
- تاجمیری
- شاه‌منصوری
- بریم وند
- غیبی وند
- رحمت وند
- جمال وند
- ماندنی
- غیب اله وند
- شیخ گوشه
- شمس الدین وند
- شیخ باباروزبه
- کاهگونی
- گانَر
- ۲.طایفه هزارسی
- اولاد خدابخش
- پزی
- لیرکی
- ترپی
- مفروش
- دراشگفتی
- بی ابی
- مدروک
- جهانبازوند
- ۳. طایفه جاوند
- ایسوالی
- خان
- محمدرضاوند
- ارجنکی
- خمکاروند
- شهکه وند
- شیخ
- سرخ سرخ
- قربان وند
- عباس وند
- چنگری
- اسدوند
- ۴.طایفه چارطافه
- مینجایئ
- کلاوند
- درقائدی
- میکور
- چپال
- هادولوند
- پیر احمد فداله
- چهاربری
منابع
- ↑ Arash Khazen (۲۰۰۹). «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». دانشگاه واشینگتن. دریافت‌شده در ۲۰۱۴.
- ↑ «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran. ۱۹۷۰.
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافت‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
- حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
- خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری. تهران، ۱۳۶۸
- کریمی، اصغر. سفر به دیار بختیاری. تهران، * عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری به کوشش فرید مرادی. تهران، ۱۳۶۵
- نیکزادامیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴
- مهرزادقنبری سردار اکبری خرادآذر. سرگذشت ایل چهارلنگ۱۳۸۶اهواز