زبان شانگهایی
زبان شانگهایی (چینی ساده‌شده: 上海话، چینی سنتی: 上海話، پین‌یین: Zaonhegho) یا زبان هو گونه‌ای از چینی وو است که در مناطق مرکزی شهر شانگهای تکلم می‌شود. گویشوران این زبان دارای فهم متقابل نسبت به سایر زبان‌های چینی مثل ماندارین نیستند. شانگهایی زبان میانجی تمام ناحیه دلتای رود یانگ تسه و با حدود ۱۴ میلیون سخنور، بزرگترین تک‌زبان چینی وو است.
| شانگهایی | |
|---|---|
| 上海話 / 上海话, Zaonhegho 上海閒話 / 上海闲话, Zaonhe-ghegho 滬語 / 沪语, Wu nyu | |
| بیان | [z̥ɑ̃̀héɦɛ̀ɦò], [ɦùɲý] |
| زبان بومی در | چین |
| منطقه | شانگهای و مناطق اطراف دلتای رود یانگ تسه |
| قومیت | مردم شانگهایی |
شمار گویشوران | ۱۰–۱۴ میلیون (۲۰۱۳) |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
| ایزو ۶–۶۳۹ | suji |
فهرست لینگوییست | wuu-sha |
| گلاتولوگ | shan1293 (شانگهایی) |
| زبان‌شناسی | 79-AAA-dbb> |
نقشه گویش‌های وو، شانگهایی به رنگ جگری در گوشهٔ بالا و راست تصویر | |
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "شانگهایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.