اسکاتس
اسکاتس نام زبانی از خانواده زبانهای ژرمنی است که گویشوران آن در قسمتهای جنوبی و شرقی اسکاتلند و بخشهایی از استان اولستر (جایی که به زبان اسکات اولستری معروف است) در جمهوری ایرلند پراکندهاند. در بیشتر مواقع این زبان را با نام اسکاتی علیا می شناسند تا بتوانند آن را از زبان گیلیک اسکاتلندی تمایز دهند.
اسکاتس | |
---|---|
اسکاتس سفلی | |
(Braid) Scots, Lallans | |
زبان بومی در | بریتانیا, جمهوری ایرلند |
منطقه |
|
قومیت | Scottish people |
شمار گویشوران | ۱۱۰٬۰۰۰–۱۲۵٬۰۰۰ (۱۹۹۹–۲۰۱۱) 1.5 million L2 speakers (no date) In the 2011 census, respondents indicated that 1.54 million (30%) are able to speak Scots. |
گونههای نخستین | |
گویشها | |
Latin | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | None
|
زبان اقلیت شناختهشده در | |
تنظیمشده توسط |
|
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | sco |
ایزو ۳–۶۳۹ | sco |
گلاتولوگ | scot1243 |
زبانشناسی | 52-ABA-aa (varieties: |
Areas where the Scots language was spoken in the 20th century |
در مورد زبان اسکاتس در میان زبان شناسان اتفاق نظر وجود ندارد. عدهای اسکاتس را زبانی مستقل و عضوی از خانواده زبانهای ژرمنی میدانند، گروهی آن را گونهای قدیمی از زبان انگلیسی و برخی نیز آن را گونهای از انگلیسی اسکاتلندی استاندارد برمیشمرند.
زبان اسکاتس خود دارای گویشهای چندی است، از جمله:
- اسکاتس جزیرهای (در جزایر شتلند و اورکنی)
- اسکاتس شمالی
- اسکاتس مرکزی
- اسکاتس جنوبی
- اسکاتس اولستر
منابع
- ↑ 7% of the population (100,000–115,000) report using Scots at home in the 2011 census; 10,000 speakers in Ireland are reported by Ethnologue
- ↑
- ↑ Scotland's Census 2011 – Scots language skills
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Scots". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ Grant, William (1931). "Map 2". Scottish National Dictionary. Archived from the original on 21 January 2012.
- ↑ Gregg, R. J. (1972) The Scotch-Irish Dialect Boundaries in Ulster in Wakelin M.F., Patterns in the Folk Speech of The British Isles, London