دلیر
دلیر نام یکی از روستاهای نزدیک مرزن آباد در استان مازندران است که به دو قسمت دلیر و الیت تقسیم می‌شود. دو نام برده توسط رود معروف به رودخانه دلير قطع می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری با گویش کلارستاقی صحبت می‌کنند.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | چالوس |
| بخش | مرزن آباد |
| دهستان | کوهستان |
| جمعیت | ۵۶۸ نفر (سرشماری ۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۰۶۰ متر |
| کد آماری | ۰۲۳۵۶۱ |
کوه‌ها
این روستا دارای کوه‌های زیاد و چشمه‌های آب زیرزمینی فراوانی است. شایان ذکر است که یکی از کوه‌های این روستا به شهرک طالقان و روستای مهران ختم می‌شود.
روستای دلیر داری چند کوه معروف به نام‌های: لشکرک و کَکی کُت و کاتیلو و نرگس کَش و… و دره بسیار ژرف و عمیقی به نام پِل او (در زبان مازنی به معنای آب قدرتمند و فیل مانند) است. یکی از جنگل‌های زیبا و دلنشین این روستا جینگاگ جینگاگ نام دارد. فاصله زمانی دلیر از چالوس حدود ۲ ساعت و از تهران حدود ۳ ساعت تخمین زده شده. این روستا یکی از روستاهای شمالی ایران است و آب و هوای دلپذیر و مه صبحگاهی دلنشینی دارد. این روستا دارای طبیعت گسترده و ناب و بکری است و از آن جا که بافت روستایی خود را حفظ کرده و کوه‌های آن مملو از درخت و زیستگاه بسیاری از حیوانات است می‌توان به جرأت گفت که روستایی بکر و دست نخورده‌است.
از دیگر کوه‌های این منطقه می‌توان به قلهٔ وحشی و بسیار دوست داشتنی زرین کوه اشاره کرد. این قله ۴۲۰۰ متری در زمستان دارای نقاب‌های برفی و احتمال سقوط بهمن است اما برای صعودهای تابستانه می‌توان از مسیرهای دو روزه (صعود از دشت نمه چال) یا یک روزه بهره جست. لازم است ذکر شود که برای دسترسی به قله در مدت زمان یک روز بایستی پس از رسیدن به قلهٔ ۳۲۰۰ متری نرگس کش با سنگ‌ها و صخره‌های موجود در کاتیلو و سه کنج دست و پنجه نرم کرد. از این رو صعود یک روزه مستلزم آشنایی با مسیرهای فنی می باشد.
نوع خانه و زندگی
خانه‌ها اکثراً از گل و کاهگل و معدودی از سیمان است البته با ساخت و سازهای جدید خانه‌های شهری و غیر روستایی به غیر از آپارتمان در این روستا به وجود آمده. زندگی در دلیر به دو دسته کشاورزی (یکجانشینی) و دامداری دسته‌بندی می‌شود. این روستا به دلیل قرار گرفتن خانه‌های آن در دو طرف راهی خاکی بسیار زیبا شده و افرادی که در آن خانه‌ها سکونت دارند منظره بسیار زیبایی را تجربه می‌کنند. خانه‌های گاهگلی که از خانهٔ سیمانی بهتر است و در زمان سرما، گرمای لازم و در گرما، سرمای لازم را دارا هستند.
آب و هوا
دلیر دارای آب و هوای ییلاقی و سرد است و زمستان‌های جانفرسا و بسیار سردی دارد. البته اندک زمانی دارای آفتاب‌های سوزان به دلیل ارتفاعش است ولی در فصول تابستان و بهار دارای هوای مناسب و مناظر دیدنی بسیاری است.
روستاهای همجوار
این روستا دارای چند روستای همجوار است که نام تعدادی از آنها :فشکور، ناتر، مِچِر، نوکرس، الیت، پولاکوه، گیجان، انگوران و...
منابع
- ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (۱۳۷۷). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحات ۲۷ و ۳۱ و۳۲ جلد اول. شابک ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰.