دی الکتروفورز

اگرچه پدیده ای که امروزه آن را دی الکتروفورز می‌نامیم، در اوایل قرن بیستم میلادی توصیف شد، اما در دهه ۵۰ میلادی مورد مطالعه جدی قرار گرفت و توسط هربرت پوول نامگذاری شد و آن را درک کرد. اخیراً، دی الکتریک به دلیل پتانسیل موجود در دستکاری ریز ذرات، نانوذرات و سلول‌ها احیا شده‌است.

ساده‌ترین مدل نظری مدل‌های همگن است که توسط یک ماده دی الکتریک رسانا احاطه شده‌است. برای یک کره شعاع همگن ${\displaystyle r}$

${\displaystyle ⟨F_{\mathrm{D}\mathrm{E}\mathrm{P}}⟩=2\pi r^3{\epsilon }_m\text{Re}\left\{\frac{{\epsilon }_p^{\ast }-{\epsilon }_m^{\ast }}{{\epsilon }_p^{\ast }+2{\epsilon }_m^{\ast }}\right\}\mathrm{\nabla }{\left|{\overrightarrow{E}}_{rms}\right|}^2}$

از دی الکتریک می‌توان برای دستکاری، حمل و نقل، جدا کردن و مرتب کردن انواع مختلف ذرات استفاده کرد. از آنجا که سلولهای بیولوژیکی دارای خواص دی الکتریک هستند، دی الکتروفورز کاربردهای پزشکی زیادی دارد. ابزاری که سلولهای سرطانی را از سلولهای سالم جدا می‌کند ساخته شده‌است. پلاکت‌ها با یک فلو سایتومتری فعال شده توسط DEP از خون کامل جدا شده می‌شوند. دی الکتروفورز در زمینه‌هایی مانند تشخیص پزشکی، کشف دارو، سلول درمانی و تصفیه ذرات کاربرد دارد.

• انجمن الکتروفورز AES - مرکز یادگیری
• جداسازی سلول‌های بیولوژیکی با استفاده از دی الکتریک در دستگاه میکروسیالی
• دستگاه دیالکتروفورزیس Sandia ممکن است در آماده‌سازی نمونه متحول شود