دوره ویکتوریا
دورهٔ ویکتوریا یا دورهٔ ملکه ویکتوریا، که گاهی دورهٔ ویکتوریایی نیز گفته می‌شود، دورهٔ اوج انقلاب صنعتی در بریتانیا و اوج امپراتوری بریتانیا بود.
پس از ویلیام چهارم، که خود جانشین جرج چهارم بود، در ۱۸۳۷، ملکه ویکتوریای ۱۸ساله به تخت نشست. دوران ۶۴سالهٔ سلطنت او در تاریخ انگلستان به «عصر ویکتوریا» شهرت دارد، که همزمان با به‌اوج‌رسیدن گسترهٔ امپراتوری بریتانیا در سطح جهان بود.
در اواخر نیمهٔ اوّل سدهٔ نوزدهم، حزب محافظه‌کار بنیاد نهاده شد. عصر ویکتوریا همچنین، عصر تأسیس شرکت‌های نفتیِ مهمی چون شرکت نفت برمه، رویال داچ شل و شرکت نفت ایران و انگلیس است. ویلیام گلادستون و بنجامین دیزرائیلی، به‌ترتیب از حزب لیبرال و محافظه‌کار، مهم‌ترین نخست‌وزیران دورهٔ ویکتوریا بودند.
کتاب اصل انواع چارلز داروین در ۱۸۵۹ منتشر شد و انقلابی در دانش زیست‌شناسی پدیدآورد. همچنین موجب تأثیرات فرهنگی بسیاری گشت. ملکه ویکتوریا در سال ۱۹۰۱ درگذشت و فرزندش ادوارد هفتم، از خاندان ساکس کوبورگ گوتا، به پادشاهی رسید.