پادشاهی چوسان
سلسله چوسان (به کرهای: 조선) چُسُن، چُسون، چُسِن، جوسان، چوسون،،،،،،) در سال ۱۳۹۲ میلادی توسط ژنرال یی سونگ گی در کره تشکیل شد. حکومت چوسان تا ۱۹۱۰ میلادی به حیات خود ادامه داد و در طی این مدت ۲۷ پادشاه حکومت کردند. پایتخت این سلسله شهر هان سونگ، سئول امروزی بود. در این دوره، دین کنفسیوس دین رسمی کشور شد. همچنین در این دوره ژاپن به کره حمله کرد ولی به دلیل کمک چین به کره، ژاپن در این حمله ناکام ماند. در این دوره، نفوذ چین در کره افزایش یافت بهطوریکه در قرن هفدهم میلادی، پادشاهان چوسان تنها رؤسای پوشالی بودند و قدرت اصلی در دست چینیها بود و کره از چین تبعیت میکردهاست.در سال ۱۹۱۰ امپراتوری ژاپن تمام شبه جزیره کره را اشغال کرد و پادشاهی چوسان بعد از ۵۱۸ سال سرنگون گردید.
پادشاهی چوسان 대조선국 (大朝鮮國) 조선왕조 (朝鮮王朝) چوسان، جوسان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۳۹۲–۱۹۱۰ | |||||||||
قلمرو چوسان پس از فتح جورچن توسط شاه سجونگ | |||||||||
پایتخت | سئول ۳۷°۳۲′ شمالی ۱۲۶°۵۹′ شرقی / ۳۷٫۵۳۳°شمالی ۱۲۶٫۹۸۳°شرقی | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان کرهای | ||||||||
دین(ها) | نئو کنفوسیانیسم (دین رسمی) آیین بودایی | ||||||||
حکومت | سلطنت | ||||||||
پادشاه | |||||||||
• ۱۳۹۲–۱۳۹۸ | تائجو چوسان (نخستین) | ||||||||
• ۱۴۱۸–۱۴۵۰ | سجونگ کبیر | ||||||||
• ۱۷۷۶–۱۸۰۰ | جئونگجو چوسان | ||||||||
• ۱۸۶۳–۱۹۰۷ | گوجونگ | ||||||||
نخستوزیر | |||||||||
• ۱۴۳۱–۱۴۴۹ | هوانگ هوی | ||||||||
• ۱۴۶۶–۱۴۷۲ | هان میونگهوی | ||||||||
• ۱۵۹۲–۱۵۹۸ | ریو سئونگریونگ | ||||||||
• ۱۷۹۳–۱۸۰۱ | چائی جگونگ | ||||||||
دوره تاریخی | اوایل دوره مدرن | ||||||||
• کودتا ۱۳۸۸ | ۲۰ مه ۱۳۸۸ | ||||||||
• تاجگذاری تائجو چوسان | ۱۷ ژوئیه ۱۳۹۲ | ||||||||
• هانگول | ۹ اکتبر ۱۴۴۶ | ||||||||
• جنگ هفت ساله | ۱۵۹۲–۱۵۹۸ | ||||||||
• تهاجم مانچو | ۱۶۳۶–۱۶۳۷ | ||||||||
فوریه ۱۸۷۶ | |||||||||
• سقوط | ۱۲ اکتبر ۱۹۱۰ | ||||||||
جمعیت | |||||||||
• ۱۷۵۳ | est. ۱۸٬۶۶۰٬۰۰۰ | ||||||||
واحد پول | مون، یانگ | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | کره جنوبی کره شمالی | ||||||||
Became فهرست پادشاهان کره in 1897 |
فهرست پادشاهان کره چوسون |
---|
۱- تائجو ۱۳۹۲–۱۳۹۸ |
تبارنامه پادشاهان
فهرست پادشاهان چوسان
شماره | نام امپراتور | دوره زندگانی (میلادی) | نسبت با امپراتورهای قبلی | دوره حکومت (میلادی) |
---|---|---|---|---|
۱ | تائجو | ۱۳۳۵–۱۴۰۸ | مؤسس سلسله چوسان | ۱۳۹۲–۱۳۹۸ |
۲ | جونگجونگ | ۱۳۵۷–۱۴۱۹ | پسر تائجو | ۱۳۹۸–۱۴۰۰ |
۳ | تائجونگ | ۱۳۶۷–۱۴۲۲ | پسر تائجو | ۱۴۰۰–۱۴۱۸ |
۴ | سجونگ کبیر | ۱۳۹۷–۱۴۵۰ | پسر تائجونگ | ۱۴۱۸–۱۴۵۰ |
۵ | مونجونگ | ۱۴۱۴–۱۴۵۲ | پسر سجونگ کبیر | ۱۴۵۰–۱۴۵۲ |
۶ | دانجونگ | ۱۴۴۱–۱۴۵۷ | پسر مونجونگ | ۱۴۵۲–۱۴۵۵ |
۷ | سجو | ۱۴۱۷–۱۴۶۸ | پسر سجونگ کبیر | ۱۴۵۵–۱۴۶۸ |
۸ | یجونگ | ۱۴۵۰–۱۴۶۹ | پسر سجو | ۱۴۶۸–۱۴۶۹ |
۹ | سونگجونگ | ۱۴۵۷–۱۴۹۴ | برادرزاده یجونگ | ۱۴۶۹–۱۴۹۴ |
۱۰ | یونسانگون | ۱۴۷۶–۱۵۰۶ | پسر سئونگ جونگ | ۱۴۹۴–۱۵۰۶ |
۱۱ | چونگجونگ | ۱۴۸۶–۱۵۴۴ | پسر سئونگ جونگ | ۱۵۰۶–۱۵۴۴ |
۱۲ | اینجونگ | ۱۵۱۵–۱۵۴۵ | پسر چونگجونگ | ۱۵۴۴–۱۵۴۵ |
۱۳ | میونگجونگ | ۱۵۳۴–۱۵۶۷ | پسر چونگجونگ | ۱۵۴۵–۱۵۶۷ |
۱۴ | سونجو | ۱۵۵۲–۱۶۰۸ | برادرزاده اینجونگ و میونگجونگ | ۱۵۶۷–۱۶۰۸ |
۱۵ | گوانگهیگون | ۱۵۷۵–۱۶۴۱ | پسر سونجو | ۱۶۰۸–۱۶۲۳ |
۱۶ | اینجو | ۱۵۹۵–۱۶۴۹ | برادرزاده گوانگهیگون | ۱۶۲۳–۱۶۴۹ |
۱۷ | هیوجونگ | ۱۶۱۹–۱۶۵۹ | پسر اینجو | ۱۶۴۹–۱۶۵۹ |
۱۸ | هیونجونگ | ۱۶۴۱–۱۶۷۴ | پسر هیوجونگ | ۱۶۵۹–۱۶۷۴ |
۱۹ | سوکجونگ | ۱۶۶۱–۱۷۲۰ | پسر هیونجونگ | ۱۶۷۴–۱۷۲۰ |
۲۰ | گیونگجونگ | ۱۶۸۸–۱۷۲۴ | پسر سوکجونگ | ۱۷۲۰–۱۷۲۴ |
۲۱ | یونگجو | ۱۶۹۴–۱۷۷۶ | پسر سوکجونگ | ۱۷۲۴–۱۷۷۶ |
۲۲ | جونگجو | ۱۷۵۲–۱۸۰۰ | نوه یونگجو | ۱۷۷۶–۱۸۰۰ |
۲۳ | سونجو | ۱۷۹۰–۱۸۳۴ | پسر جونگجو | ۱۸۰۰–۱۸۳۴ |
۲۴ | هونجونگ | ۱۸۲۷–۱۸۴۹ | نوه سونجو | ۱۸۳۴–۱۸۴۹ |
۲۵ | چولجونگ | ۱۸۳۱–۱۸۶۳ | نوه برادر جونگجو و فرزندخوانده هونجونگ | ۱۸۴۹–۱۸۶۳ |
۲۶ | گوجونگ | ۱۸۵۲–۱۹۱۹ | از نسل اینجو و فرزندخوانده چولجونگ | ۱۸۶۳–۱۹۰۷ |
۲۷ | سونجونگ | ۱۸۴۷–۱۹۲۶ | پسر گوجونگ | ۱۹۰۷–۱۹۱۰ |
پانویس
- ↑ Lee, Jun-gyu (이준규) (2009-07-22). "(세상사는 이야기) 왜색에 물든 우리 말-(10)" (به کرهای). Newstown.
1392년부터 1910년까지 한반도 전역을 통치하였던 조선(朝鮮)은 일반적으로 조선 왕조(朝鮮王朝)라 칭하였으며, 어보(御寶), 국서(國書) 등에도 대조선국(大朝鮮國)이라는 명칭을 사용하였었다. (translation) Joseon which had ruled from 1392 to 1910 was commonly referred to as "Joseon Dynasty" while "Kingdom of Joseon" was used in the Royal Seal, national documents and others.
- ↑ 아틀라스 한국사 편찬위원회 (2004). 아틀라스한국사. 사계절. p. 108. ISBN 89-5828-032-8.
- ↑ جونگویکیم؛ مهدوی، محمدجواد (۱۳۷۶). «سرزمین کره در متون عربی و فارسی اسلامی». مشکوة (۵۶, ۵۷): ۲۷۴–۳۰۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۳.
- ↑ خبرگزاری باشگاه خبرنگاران (۲۰۱۳-۰۴-۰۵). «نگاهی به تاریخچه "کره جنوبی"+تصاویر». خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | YJC. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
- ↑ یانگ-وو-نام؛ فلاحیان، ناهید (۱۳۸۲). «ساختار داخلی مادرشهر در کره جنوبی». رشد آموزش جغرافیا (۶۵): ۱۸–۲۷. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
- ↑ شاهنسی، شیدا (۱۳۸۳). «درآمدی بر حماسهٔ ادیسه». کتاب ماه هنر (۷۵, ۷۶): ۱۶۲–۱۶۷. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
- ↑ دوستدار، حبیب (۱۳۸۴). «پنجره ای به ادیان: آیین بودای کره ای». اخبار ادیان (۱۵): ۳۶–۴۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
- ↑ شهبا، محمد (۱۳۷۶). «خطی از خطه سوم: نگاهی به داستان کوتاه در ادبیات کره». ادبیات داستانی (۴۳): ۱۲۹–۱۳۳. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
- ↑ متینفر، علی (۱۳۸۸). «وحدت دو کره و موضع ژاپن». سیاست خارجی (۹۰): ۷۵۱–۷۷۴. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۸.
منابع
- Ebrey, Patricia Buckley; Walthall, Ann; Palais, James B. (2006), East Asia: A Cultural, Social, and Political History, Boston and New York: Houghton Mifflin Press, ISBN 0-618-13384-4.
- Kennedy, George A. (1943), "Amin", in Arthur W. Hummel (ed.) (ed.), Eminent Chinese of the Ch'ing Period (1644-1912), Washington: United States Government Printing Office, pp. 8–9 .
- Kim Haboush, JaHyun (2005), "Contesting Chinese Time, Nationalizing Temporal Space: Temporal Inscription in Late Chosǒn Korea", in Lynn A. Struve (ed.) (ed.), Time, Temporality, and Imperial Transition, Honolulu: University of Hawai'i Press, pp. 115–141, ISBN 0-8248-2827-5 .
- Larsen, Kirk W. (2008), Tradition, Treaties, and Trade: Qing Imperialism and Chosǒn Korea, 1850–1910, Cambridge, MA: Harvard University Asia Center, ISBN 978-0-674-02807-4.
- Lee, Peter H.; de Bary, William Theodore (1997), Sources of Korean Tradition, Volume I: From Early Times Through the Sixteenth Century, New York: Columbia University Press, ISBN 978-0-231-10567-5.