دستگرد (لواسان)

دستگرد به معنای «دست‌ساخت» است و در آغاز به آبادی‌های تازه بنیاد گفته می‌شد و در زمان ساسانیان در معنای زمین‌های شاهی کاربرد یافت. همچنین در فرهنگ فارسی معین، دستگرد به معنای زمین پست وهموار و در لغت نامه دهخدا، به زمین هموار، زمین وملک زراعی و بنائی مانند کوشک که خانه‌ها به دور آن باشد، معنی شده است. بیشتر نقاطی که در ایران و کشورهای پیرامون آن با نام‌های دستگرد و دستجرد معروفند، همان زمین‌های شاهی ساسانی هستند.

• لواسان

• "قصران" «قصران، نوشته دکتر حسین کریمان، ج ۱ صفحه ۴۵۱ و ۴۵۲ ، دستگرد(د-۳)».
• فرهنگ جغرافیایی کشور ، جلد اول ، آبادیها صفحه ۸۹
• فرهنگ آبادیهای کشور ، صفحه ۱۹۷
• فرهنگ آبادیهای کشور ، جلد ۱۳ ، صفحه ۲۰