دریچه قلب

دریچه های قلب (انگلیسی: Heart valve) به خون اجازه می‌دهد تا تنها در یک مسیر از قلب جریان یابد ، به‌طور کلی نقش دریچه‌ها در دستگاه گردش خون یک طرفه کردن جریان خون است . در قلب پستانداران، چهار دریچه وجود دارند که جهت جریان خون را تعیین می‌کنند.دارای ساختار عصبی اند.

دریچه‌های قلبی بر اساس ۱.تفاوت فشار خون دو سوی خود و ۲.ساختار خاصشان ، باز یا بسته می‌شوند.(منظور از ساختار خاص جهت مساعد باز شدن دریچه هاست) باز و بسته شدن دریچه‌های قلبی توسط دستگاه عصبی پیرامونی مدیریت می‌شود و کاملاً غیرارادی است .

از چهار دریچه قلب، دو دریچه، دهلیزی-بطنی و دو دریچه، نیمه‌هلالی یا سینی هستند. دریچه دو لختی (میترال) و دریچه سه‌لختی(تریکاسپید) ارتباط میان بطن‌ها و دهلیزها را برقرار می‌کنند و از این‌رو دهلیزی-بطنی خوانده می‌شوند. دریچه ریوی و دریچه آئورتی، دریچه‌های سینی هستند که ارتباط قلب با سرخرگ‌های ترک‌کنندهٔ قلب را اداره می‌کنند.

جنس دریچه‌های قلب ، بافت پوششی است. (بافت پیوندی باعث استحکام دریچه‌ها می‌شود و در دیواره دریچه قرار دارد)

در یک فرد سالم ، دریچه‌های لختی(میترال و ۳ لختی که میان بطن و دهلیز چپ و راست به ترتیب) فقط هنگام انقباض بطن‌ها بسته و دریچه‌های سینی (دریچه‌هایی میان سرخ رگ ششی و بطن راست و سرخ رگ آئورت و بطن چپ)فقط هنگام انقباض بطن‌ها باز هستند. هر 4 دریچه در لحظه شروع و پایان انقباض بطن همزمان بسته هستند.