خوزه آنتونیو کاماچو

پس از بازنشستگی کار خود را به عنوان مربی باrayo vallecano و سپس در (۱۹۹۶–۱۹۹۴) با اسپانیول و (۱۹۹۷–۱۹۹۶) سویا (۱۹۹۷–۱۹۹۸) اسپانیول و سرانجام رئال مادرید قرارداد بست. در سال ۱۹۹۸ توانست رئال را قهرمان لالیگا کند ولی اختلاف نظرش با رئیس باشگاه منجر به جدایی او از رئال شد. او سپس کارش را به عنوان سرمربی تیم ملی اسپانیا در سال ۱۹۹۸ آغاز کرد و کارنامه موفقی را از خود به نمایش گذاشت. در جام جهانی ۲۰۰۲ در مرحله یک چهارم نهایی در بازی مقابل کره جنوبی با قضاوت بحث‌برانگیز داور از جام جهانی کنار رفت. و بعد از آن بود که استعفی خود را تسلیم کرد و جای خود را بهIñaki Sáez داد.

او در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۲ پس از اخراج jesualdo ferreira جانشین او در بنفیکا شد و توانست جام پرتقال را با شکست پورتو با سرمربی گری خوزه مورینیو بدست آورد و در پایان لیگ به مقام دوم برسد. در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵ کاماچو بار دیگر به رئال بازگشت و جایگزین carlos queiroz شد ولی حضورش در رئال دوباره زیاد دوام نیاورد و او با دستیارش ماریو رموند گارسیو تعویض شد. او سپس دوباره برای مدت کوناهی هدایت تیم به بنفیکا را بر عهده گرفت ولی یک رشته نتایج ضعیف باعث جداشدم او از بنفیکا گشت. پس از آن کاماچو مدتی در یک برنامه تلویزیونی فوتبال به عنوان کارشناس فعالیت کرد. تا اینکه در سال ۲۰۰۸ هدایت تیم اوساسونا را بر عهده گرفت.