خودارجاعی
در منطق، اصطلاح خودارجاعی یا دلالت به خود (به انگلیسی: Self reference) به گزاره‌ای اطلاق می‌شود که دربارهٔ موقعیتی باشد که به خودش برمی‌گردد. گزاره‌های خودارجاع، در زمرهٔ گزاره‌هایی هستند که هیچ واقعیت خارجی‌ای برای تعیین ارزش صدق آن‌ها در دست نیست.
به‌کارگیری این گزاره‌ها، منجر به ایجاد پارادوکس‌هایی می‌شود که پارادوکس دروغگو و پارادوکس راسل از این جمله‌اند.
پانویس
- ↑ گراهام پریست (۱۳۸۷)، «فصل پنجم:دلالت به خود»، منطق، ترجمهٔ بهرام اسدیان، تهران: نشر ماهی، ص. صفحه ۵۹ و ۱۵۸