جیمز استوارت
جیمز میتلند «جیمی» استوارت (به انگلیسی: James "Jimmy" Mitland Stewart) (زادهٔ ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ – درگذشتهٔ ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷) بازیگر آمریکایی و افسر ارشد ارتش بود.
| جیمز استوارت | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
جیمز استوارت، عکس تبلیغاتی استودیو، ۱۹۴۰ | ||||||
| زمینه فعالیت | سینما و تئاتر، ارتش | |||||
| تولد | ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ ایندیانا، پنسیلوانیا | |||||
| مرگ | ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ (۸۹ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا | |||||
| علت مرگ | آمبولی ریه | |||||
| مدفن | آرامگاه فارست لان مموریال پارک، گلندیل (کالیفرنیا) | |||||
| ملیت | آمریکایی | |||||
| پیشه | هنرپیشه، افسر ارشد ارتش | |||||
| سالهای فعالیت | ۱۹۹۱–۱۹۳۲ | |||||
| همسر(ها) | گلوریا هتریک (۱۹۴۹–۱۹۹۴) | |||||
| فرزندان | ۴ فرزند (شامل ۲ فرزندخوانده) | |||||
| محل(های) تحصیل | دانشگاه پرینستون (بی‌ای) | |||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
| ||||||
مؤسسهٔ فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را در ردهٔ سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد.
از فیلم‌های این بازیگر می‌توان به سرگیجه، پنجره عقبی، چه زندگی شگفت انگیزی، تشریح یک قتل، مردی که لیبرتی والانس را کشت و فیلم شناندوا (در ایران به‌عنوان گلوله مرز نمی‌شناسد منتشر شده) اشاره کرد.
زندگی‌نامه
جیمز متیلد استوارت در ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ در شهر ایندیانای ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد. خانوادهٔ اصالتاً اسکاتلندی-ایرلندی‌اش از آن آمریکایی‌های قدیمی و متعهد به وطن بودند و پدربزرگش هم ژنرال بود. این فرهنگ خانوادگی در جیمز استوارت تبلور خاصی پیدا کرد. پس از این‌که بدون هیچ آموزش بازیگری به سینما وارد شد، در فیلم‌های کارگردانان معروفی چون کاپرا، هیچکاک، آلدریچ، آنتونی مان و… بازی کرد و در دوران رکورد اقتصادی آمریکای پس از جنگ جهانی به قلب‌های مردم راه گشود و میان همه قشرها محبوبیت زیادی پیدا کرد. او در اکثر فیلم‌هایش نقش مردی خوب و ساده‌لوح را ایفا کرد و در وسترن هایش قوی و ثابت‌قدم نشان داد. بلندی قدش ۱۹۱ سانتی‌متر بود و او را از دوستان و همکارانش متمایز می‌کرد.
همکاری با هیچکاک و مان
استوارت با ورود به حوزهٔ همکاری با کارگردانی به نام آنتونی مان، وارد حوزهٔ قلمرو غربی سینمای جهان شد. اولین همکاری استوارت به عنوان بازیگر در فیلم‌های مان به سال ۱۹۵۰، برای بازی در فیلم وینچستر ۷۳ باز می‌گردد.
همچنین او در چهار فیلم سرگیجه، پنجره عقبی، طناب و مردی که زیاد می‌دانست (۱۹۵۶) تجربه‌های موفقی در همکاری با آلفرد هیچکاک داشته و همواره از بازیگران محبوب هیچکاک بوده است.
درگذشت
در فوریه ۱۹۹۴ که همسرش فوت کرد او نتوانست با این اتفاق کنار بیاید. بعد از مراسم خاکسپاری زیاد در مجامع عمومی ظاهر نشد و بیشتر وقت‌اش را در اتاق خواب همسرش می‌گذراند. به گفته روزنامه‌های آن زمان پس از مدتی بیماری آلزایمر گرفت. به هر حال آن قدر این اتفاق برای استوارت سنگین بود که دیگر نتوانست به زندگی عادی برگردد و در نهایت سه سال بعد در ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ درگذشت. بیش از ۳۰۰۰ نفر، که عمدتاً از آدم‌های مشهور هالیوود بودند، در مراسم خاکسپاری او شرکت داشتند.
افتخارات
او در فهرست صد ستارهٔ تمام دوران مجلهٔ امپایر در جای دهم ایستاد. در نظرسنجی سال ۱۹۹۹ اینترتینمنت ویکلی بهترین هنرپیشهٔ کلاسیک لقب گرفت. بنیاد فیلم آمریکا او را به‌عنوان سومین فرد در فهرست پنجاه بازیگر اسطوره‌ای قرار داد؛ ستاره‌ای که بی‌رنگ درخشید.
او برندهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم داستان فیلادلفیا (۱۹۴۰) شد. همچنین، نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم هاروی (۱۹۵۰) گلدن گلوب شد.
در لیست ۲۵۰ فیلم برتر دنیا از نگاه کاربران IMDB حدود هفت فیلم در کارنامه دارد که بیشتر آن‌ها به کارگردانی آلفرد هیچکاک و فرانک کاپرا بوده است.
بخشی از فیلم‌شناسی
| نام فیلم | کارگردان | سال تولید |
|---|---|---|
| رزماری | دبلیو. اس. ون دایک | ۱۹۳۶ |
| سرعت | ادوین ال مارین | ۱۹۳۶ |
| دختر شهر کوچک | ویلیام ولمن و رابرت زی. لنرد | ۱۹۳۶ |
| به دنبال مرد لاغر | دبلیو. اس. ون دایک | ۱۹۳۶ |
| هفتمین بهشت | هنری کینگ | ۱۹۳۷ |
| نیوی بلو و گلد | سم وود | ۱۹۳۷ |
| نمی‌توانی این را با خودت ببری | فرانک کاپرا | ۱۹۳۸ |
| آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود | فرانک کاپرا | ۱۹۳۹ |
| دستری دوباره می‌راند | جرج مارشال | ۱۹۳۹ |
| فروشگاه کنار خیابان | ارنست لوبیچ | ۱۹۴۰ |
| داستان فیلادلفیا | جرج کیوکر | ۱۹۴۰ |
| بیا با من زندگی کن | کلارنس براون | ۱۹۴۱ |
| چه زندگی شگفت‌انگیزی | فرانک کاپرا | ۱۹۴۶ |
| طناب | آلفرد هیچکاک | ۱۹۴۸ |
| هاروی | هنری کاستر | ۱۹۵۰ |
| وینچستر ۷۳ | آنتونی مان | ۱۹۵۰ |
| پیکان شکسته | دلمر دیوز | ۱۹۵۰ |
| خم رودخانه | آنتونی مان | ۱۹۵۲ |
| بزرگترین نمایش روی زمین | سیسیل بی. دمیل | ۱۹۵۲ |
| مهمیز برهنه | آنتونی مان | ۱۹۵۳ |
| ثاندر بی | آنتونی مان | ۱۹۵۳ |
| داستان گلن میلر | آنتونی مان | ۱۹۵۴ |
| پنجره عقبی | آلفرد هیچکاک | ۱۹۵۴ |
| مردی از لارامی | آنتونی مان | ۱۹۵۵ |
| مرکز هوایی استراتژیک | آنتونی مان | ۱۹۵۵ |
| مردی که زیاد می‌دانست | آلفرد هیچکاک | ۱۹۵۶ |
| روح سنت لوئیس | بیلی وایلدر | ۱۹۵۷ |
| سرگیجه | آلفرد هیچکاک | ۱۹۵۸ |
| زنگ، کتاب و شمع | ریچارد کواین | ۱۹۵۸ |
| تشریح یک قتل | اتو پرمینگر | ۱۹۵۹ |
| داستان اف‌بی‌آی | مرلین لیروی | ۱۹۵۹ |
| ایکس- ۱۵ | ریچارد دانر | ۱۹۶۱ |
| دو نفر با هم تاختند | جان فورد | ۱۹۶۱ |
| مردی که لیبرتی والانس را کشت | جان فورد | ۱۹۶۲ |
| چگونه غرب تسخیر شد | جان فورد - هنری هاتاوی - جرج مارشال | ۱۹۶۲ |
| پاییز قبیله شاین | جان فورد | ۱۹۶۴ |
| پرواز ققنوس | رابرت آلدریچ | ۱۹۶۵ |
| شناندوا | اندرو وی. مک‌لاگلن | ۱۹۶۵ |
| نسل کمیاب | اندرو وی. مک‌لاگلن | ۱۹۶۶ |
| باندولرو! | اندرو وی. مک‌لاگلن | ۱۹۶۸ |
| تیرانداز | دان سیگل | ۱۹۷۶ |
| دنیا در جنگ | دیوید الستین | ۱۹۷۴ |
| فرودگاه ۷۷ | جری جیمسون | ۱۹۷۷ |
جستارهای وابسته
- فهرست افراد لکنتی