جنگ بربری اول

جنگ بربری اول (۱۸۰۱-۱۸۰۵) یا جنگ ساحل بربری اولین جنگ از دو جنگ رخ داده بین ایالات متحده و دولت‌های مسلمان بربری که مجموعاً دولت‌های بربری خوانده می‌شدند، است. این دولت‌های استانهای عثمانی الجزایر عثمانی، و تونس، که خودمختاری زیاد داشتند، و نیز سلطان نشین مغرب بودند.

جنگ بربری اول
بخشی از جنگ‌های بربری
تاریخ ۱۸۰۱ – ۱۸۰۵ موقعیت دریای مدیترانه ساحل طرابلس; درنه نتایج پیروزی آمریکا؛ معاهده صلح
طرف‌های درگیر
ایالات متحده آمریکا سوئد (1800–1802)	Eyalet of Tripolitania مغرب
فرماندهان و رهبران
توماس جفرسون Richard Dale Richard Morris William Eaton Edward Preble گوستاو چهارم آدولف سوئد Rudolf Cederström	Yusuf Karamanli Rais Mahomet Rous
قوا
United States First Squadron: 4 Frigates 1 Schooner Second Squadron: 6 frigates 1 schooner Third Squadron: 2 Frigates 3 Brigs 2 Schooners 1 Ketch Swedish royal navy: 3 Frigates William Eaton's Invasion: ۵۴ نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا و نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا Approx. 500 Greek and Arab mercenaries	Various Cruisers 11–20 Gunboats 4,000 soldiers
تلفات و ضایعات
United States: 35 killed 64 wounded Greek/Arab mercenaries: Killed and wounded unknown	800 کشته، ۱٬۲۰۰ زخمی

دلیل وقوع این جنگ امتناع توماس جفرسون رئیس‌جمهور آمریکا از پرداخت عوارض بالای مورد تقاضای دولت‌های بربری و به دلیل مصادره کشتی‌های تجاری آمریکایی و به بردگی گرفتن خدمهٔ آن‌ها در ازای مبالغ بالای پول بود. این نخستین منازعهٔ مورد تأیید کنگره بود که در آن ایالات متحده در سرزمین و دریای خارجی وارد جنگ شد.