جزیره پانگکور

به‌طور تاریخی پانگ کور پناهگاهی برای ماهیگیران، تجار و دزدان دریایی محلی بود.

در سده هفدهم هلندی‌ها در این‌جا قلعه‌ای ساختند تا تجارت قلع در پراک را کنترل کنند.

این قلعه هنوز در این جزیره موجود است و به جاذبه‌ای گردشگری بدل شده‌است. آن را به نام قلعه هلندی (در مالایی: کوتا بلاندا) می‌نامند.

در ۱۸۷۴ در این جزیره بود که معاهدهٔ تاریخی مهمی بین سلطان محلی پراک و دولت بریتانیا امضا شد و با این قرارداد نفوذ استعماری بریتانیا بر شبه جزیره مالایا آغاز شد.

این قرارداد معاهده پانگ کور نام دارد.

پانگکور به سواحل خوب خود معروف است و امکانات اقامتی از خوابگاه‌های ارزان تا هتل‌های ۵ ستاره در آن موجود است. تلوک نیپاه و ساحل مرجان در شمال غربی جزیره از محبوب‌ترین سواحل برای جهانگردان اروپایی هستند. تلوک کتاپانگ (ساحل لاک‌پشت) نیز از سواحل زیبای این جزیره‌است.

یکی از جزایر کوچک نزدیک پانگکور، جزیره «پانگکور لائوت» است که مقابل ساحل پاسیر بوگاک قرار دارد.

تمام این جزیره توسط هتلی با همین نام اشغال شده‌است که آن را از اجلالی‌ترین هتل‌های مالزی می‌دانند. کتاب راهنمای لونلی پلانت در نسخه ژانویه ۲۰۰۷ خود این هتل را «اختصاصی‌ترین موسسه توریستی مالزی» می‌نامد. پاواراوتی، خواننده اپرای معروف ایتالیایی، بارها در این هتل اقامت کرده‌است.

وقوع فاجعه سونامی دسامبر ۲۰۰۴ در آسیای جنوب شرقی گرچه تأثیر کمی بر کرانه غربی مالزی داشت اما بر افت گردشگری در پانگ‌کور نقش داشته‌است.

ویکی‌پدیای انگلیسی.

• [۱]