حساب کاربری
​
تغیر مسیر یافته از - تلوریوم
زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
لینک کوتاه

تلوریم

یکی از عنصرهای جدول تناوبی عنصرها

تلوریم شبه فلزی با عدد اتمی ۵۲ می‌باشد، این عنصر درصد فراوانی کمی در پوسته زمین دارد و ریشه نام آن تلور در زبان یونانی به معنای زمین یا نشأت گرفته از زمین می‌باشد.

تلوریم، 52Te
تلوریم
تلفظ‎/tɪˈljʊəriəm/‎ ​(tə-LEWR-ee-əm)
ظاهرخاکستری-نقره‌ای درخشان(بلورین)
پودر قهوه‌ای-سیاه(آمورف)
جرم اتمی استاندارد (Ar، استاندارد)۷۰۰۲۱۲۷۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۱۲۷٫۶۰(۳)
تلوریم در جدول تناوبی
Se
↑
Te
↓
Po
آنتیموان ← تلوریم → ید
عدد اتمی (Z)52
گروهگروه ۱۶ (کالکوژن)
دورهدوره 5
بلوکبلوک-p
دسته Metalloid
آرایش الکترونی[Kr] 4d 5s 5p
لایه الکترونی
2, 8, 18, 18, 6
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STPجامد
نقطه ذوب722.66 K ​(449.51 °C, ​841.12 °F)
نقطه جوش1261 K ​(988 °C, ​1810 °F)
چگالی (near r.t.)6.24 g/cm
در حالت مایع (at m.p.)5.70 g/cm
حرارت همجوشی17.49 kJ/mol
آنتالپی تبخیر 114.1 kJ/mol
ظرفیت حرارتی مولی25.73 J/(mol·K)
فشار بخار
فشار (Pa) ۱ ۱۰ ۱۰۰ ۱ K ۱۰ K ۱۰۰ K
در دمای (K)     (775) (888) 1042 1266
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش−2, −1, +1, +2, +3, +4, +5, +6 (یک اکسید اسیدی ملایم)
الکترونگاتیویمقیاس پائولینگ: 2.1
انرژی یونش
  • 1st: 869.3 kJ/mol
  • 2nd: 1790 kJ/mol
  • 3rd: 2698 kJ/mol
شعاع اتمیempirical: 140 pm
شعاع کووالانسی pm 138±4
شعاع واندروالسی206 pm
خط طیف نوری تلوریم
دیگر ویژگی ها
ساختار بلوری ​hexagonal
[[پرونده:hexagonal|frameless|جایگزین=Hexagonal crystal structure for تلوریم|ایستاده=0.23]]
سرعت صوت thin rod2610 m/s (at 20 °C)
رسانندگی گرمایی(1.97–3.38) W/(m·K)
رسانش مغناطیسیدیامغناطیس
مدول یانگ43 GPa
مدول برشی16 GPa
مدول حجمی65 GPa
سختی موس2.25
سختی برینل180 MPa
شماره ثبت سی‌ای‌اس13494-80-9
ایزوتوپ‌های تلوریم
ایزوتوپ فراوانی نیمه‌عمر (t۱/۲) حالت فروپاشی محصول
Te 0.09% >2.2×10y ε ε 1.701 Sn
Te syn 16.78 d ε 1.040 Sb
Te 2.55% Te ایزوتوپ پایدار است که 70 نوترون دارد
Te 0.89% >1.0×10 y ε 0.051 Sb
Te 4.74% Te ایزوتوپ پایدار است که 72 نوترون دارد
Te 7.07% Te ایزوتوپ پایدار است که 73 نوترون دارد
Te 18.84% Te ایزوتوپ پایدار است که 74 نوترون دارد
Te syn 9.35 h β 0.698 I
Te 31.74% 2.2×10 y ββ 0.867 Xe
Te syn 69.6 min β 1.498 I
Te 34.08% 7.9×10 y ββ 2.528 Xe
| منابع

فهرست

  • ۱ تاریخچه
    • ۱.۱ نام
  • ۲ مشخصات
  • ۳ خواص
  • ۴ منبع تولید
  • ۵ طرز تهیه
  • ۶ احتیاط
  • ۷ کاربرد
  • ۸ منابع
  • ۹ پیوند به بیرون

تاریخچه

در سال ۱۷۸۲ رایش اشتاین بازرس معادن تراسیلوانیا از یک کانی ِ طلا ماده‌ای استخراج کرد که شبیه آنتیموان بود. برگمان که این کانی را آزمایش کرد ثابت کرد که این ماده انتیموان نیست لیکن با مقداری از این ماده که در اختیار داشت، نتوانست چیز بیشتری دربارهٔ این عنصر به ظاهر جدید کشف کند. به سال ۱۷۸۹ کیتابل نیز این عنصر را کشف کرد به سال ۱۸۹۸ کلاپروت به این کشف‌ها توجه کرد و وجود این عنصر را تأیید و آن را تلوریم نامید.

نام

از آنجا که تعدادی از عناصر از روی جرم‌های سماوی نامگذاری شده بود، کلاپروت اندیشید که حالا نوبت زمین است که باید به افتخارش عنصری نامگذاری کند نام تلوریوم از نام لاتین تلوس، تلوریس به معنی زمین گرفته شده‌است

مشخصات

VIA تلوریوم عنصری غیر فلزی با خواص بسیاری شبیه به سلنیم و گوگرد با عدد اتمی ۵۲؛ در گروه دوره پنجم جدول تناوبی جای دارد. جرم اتمی ۱۲۷٫۶۰؛ ظرفیتها ۴ و ۶ دارای هشت ایزتوپ پایدار است. از شبه‌فلزات کمیاب است.

خواص

سفید نقره‌ای شکننده، جامد جلادار با مشخصات فلزی. چگالی ۶٫۲۴ گرم بر سانتیمتر مکعب(۳۰ سانتی گراد) سختی ۲٫۳ مو، نقطه ذوب ۴۵۰ درجه سانتی گراد، نقطه جوش ۹۹۰ درجه سانتی گراد. با اسید سولفوریک، اسید نیتریک، هیدروکسید پتاسیم و محلول سیانید پتاسیم واکنش می‌دهد؛ در آب نامحلول است. بوی آن نظیر سیر است؛ می‌تواند سبب ریزش مو شود. از نیم رسانای نوع پی است و رسانایی آن نسبت به نور حساس است.

منبع تولید

از لایه‌ای که در تصفیه الکترولیتی مس و سرب حاصل شده‌است.

طرز تهیه

احیای اکسیدتلوریک با دی‌اکسید گوگرد؛ به کمک حل کردن اکسید در محلول هیدروکسید سدیم و به صورت روکش درآوردن فلز.

احتیاط

تنفس آن سمی است. خورنده ۰٫۱ میلی‌گرم در متر مکعب هوا

کاربرد

آلیاژ ها؛ عامل سخت‌کننده ثانوی لاستیک؛ تولید آهن و فولاد ضدزنگ ریختگی؛ عامل رنگ‌کننده در سرامیک و شیشه؛ دستگاه‌های ترموالکتریک؛ کاتالیزور؛ باتری‌های ذخیره در سفینه‌ها

منابع

  1. ↑ Meija, J.; et al. (2016). "Atomic weights of the elements 2013 (IUPAC Technical Report)". شیمی محض و کاربردی(نشریه). 88 (3): 265–91. doi:10.1515/pac-2015-0305.
  2. ↑ Tellurium, mindat.org
  3. ↑ Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Handbook of Chemistry and Physics 81st edition, CRC press.

کتاب فرهنگ عناصر نوشته سید رضا آقاپور مقدم

پیوند به بیرون

آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.