بی‌اوغلو (استانبول)
بی‌اوغلو (به ترکی استانبولی: Beyoğlu؛ به ترکی عثمانی: بک‌اوغلی) از منطقه‌های قسمت اروپایی شهر استانبول ترکیه است. طبق آخرین سرشماری به سال ۲۰۱۲ میلادی این ناحیه ۲۴۶٬۱۵۲ نفر جمعیت دارد. برج گالاتا در این ناحیه از استان استانبول قرار دارد.
بی‌اوغلو
ترکی استانبولی: Beyoğlu | |
|---|---|
ناحیه | |
نمایی از خیابان استقلال در یک عصر شلوغ و پر رفت‌وآمد | |
محل قرارگیری بی‌اوغلو در نقشه ترکیه | |
| مختصات: ۴۱°۰۲′ شمالی ۲۸°۵۸′ شرقی / ۴۱٫۰۳۳°شمالی ۲۸٫۹۶۷°شرقی | |
| کشور | ترکیه |
| شهر | استانبول |
| مدیریت | |
| • شهردار | احمد مصبان دمیرجان (حزب عدالت و توسعه) |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی +۲ (زمان اروپای شرقی) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی +۳ (ساعت تابستانی اروپای شرقی) |
| وبگاه | |
بی‌اوغلو توسط شاخ طلایی از شهر قدیمی (شبه جزیره تاریخی قسطنطنیه) جدا شده‌است. از نظر تقسیمات کشوری، بی‌اوغلو در استان استانبول از ناحیه مرمره قرار دارد.
این محله در قدیم به‌عنوان منطقه پرا (Πέρα، به معنای «فراتر» در املای یونانی، فرانسوی Péra) شناخته می‌شد که پیرامون شهر ساحلی باستانی گالاتا قرار داشت. گالاتا در آن سوی شاخ طلایی و رو به قسطنطنیه جای گرفته بود. بی‌اوغلو در قرون وسطی و در زبان‌های غربی تا اوایل قرن بیستم همچنان به نام پرا شناخته می‌شد.
پیشینه
بر اساس ریشه‌شناسی عامیانه از آنجا که کاخ سفیر ونیز باشکوه‌ترین بنای این محله بود و به سفیر در زبان ایتالیایی بایلو گفته می‌شد، مردم محل به نام بایلو حالت ترکی بی‌اغلو دادند که معنای اصلی آن در ترکی بیگ‌زاده‌است.. بیگ‌زاده یا پسر بیگ از سوی ترک‌های عثمانی در اصل برای توصیف لودوویکو گریتی، پسر استانبولی آندره آ گریتی، که در زمان سلطنت سلطان بایزید دوم، بایلو ونیزی در استانبول بود، استفاده می‌شد. نام بی اوغلو بنابر این به لودوویکو گریتی اشاره کرد که روابط نزدیکی با باب عالی برقرار کرد و عمارتش در نزدیکی میدان تقسیم کنونی قرار داشت. «کاخ ونیزی» که در جنوب بی اوغلو واقع شده و در ابتدا در اوایل قرن شانزدهم ساخته شد، مقر بایلو بود. ساختمان اولیه کاخ با ساختمان موجود در سال ۱۷۸۱ جایگزین شد که بعداً پس از اتحاد ایتالیا در سال ۱۸۶۱ به سفارت ایتالیا تبدیل شد و در سال ۱۹۲۳ هنگامی که آنکارا پایتخت جمهوری ترکیه شد به کنسولگری ایتالیا تبدیل شد.
منطقه بی‌اغلو شامل محله‌های دیگری است که در شمال شاخ طلایی واقع شده‌اند، از جمله گالاتا (ارگ قرون وسطایی جنوا که خود بی‌اوغلو از آن سرچشمه گرفته‌است، که امروزه به نام کاراکوی (کوی سیاه) شناخته می‌شود)، توپخانه، جهانگیر، شش‌خانه، تپه‌باشی، تارلاباشی، دولاب‌دره و قاسم‌پاشا. بی‌اوغلو از طریق شاخ طلایی به وسیله پل گالاتا، آتاتورک و پل متروی شاخ طلایی، به مرکز شهر قدیمی متصل است. بی اوغلو فعال‌ترین مرکز هنری، سرگرمی و زندگی شبانه استانبول است.
_by_Florentine_cartographer_Cristoforo_Buondelmonte.jpg/250px-Map_of_Constantinople_(1422)_by_Florentine_cartographer_Cristoforo_Buondelmonte.jpg){kind=link}
نگارخانه
منابع
- ↑ «Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012». TURKISH STATISTICAL INSTITUTE. ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۵ مه ۲۰۱۳.
- ↑ http://213.238.130.52/beyoglu/taniyalim.aspx?SectionId=72. Retrieved April 2, 2007.
- ↑ "İtalya Hakkında Makaleler - ISTANBUL'DA BIR VENEDIK SARAYI". Italyaonline.net. Retrieved 2014-02-08.