شهرستان سیب و سوران
شهرستان سیب و سوران یکی از شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان ایران است. مرکز این شهرستان، شهر سوران است.
| شهرستان سیب و سوران | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور | |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| مرکز شهرستان | سوران |
| سایر شهرها | سیب، هیدوچ |
| بخشها | مرکزی، هیدوچ، پسکوه |
| سال تأسیس | ۱۳۸۶ خورشیدی |
| اداره | |
| فرماندار | آقای فرشاد گرگیچ |
| مردم | |
| جمعیت | ۸۵٬۰۹۵ نفر (۱۳۹۵) |
| تراکم جمعیت | ۱۲ نفر بر کیلومتر مربع |
| مذهب | اهل سنت |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۷٬۱۵۷ کیلومتر مربع |
| آبوهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۲۰ درجهٔ سانتیگرادفصل گرم۴۰تا۵۵درجه |
| دادههای دیگر | |
| پیششمارهٔ تلفن | ۰۵۴ |
| وبگاه | فرمانداری سیب و سوران |
این شهرستان در تاریخ ۴ دی ۱۳۸۶ از شهرستان سراوان جدا شد و مستقل گردید.
موقعیت جغرافیایی
شهرستان سیب و سوران از شمال با شهرستان خاش، از شرق با شهرستان سراوان، از جنوب شرقی با مرز پاکستان و از جنوب تا غرب با شهرستان مهرستان همسایه است.
تقسیمات کشوری
شهرستان سیب و سوران دارای ۳ بخش، ۶ دهستان و ۳ شهر به شرح زیر است:
شهرستان سیب و سوران
| بخش | مرکز بخش | جمعیت بخش ۱۳۹۵ | نام دهستان | مرکز دهستان | جمعیت دهستان ۱۳۹۵ | شهر | جمعیت شهر ۱۳۹۵ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| مرکزی | سوران | ۴۶٬۴۳۲ نفر | سیب و سوران | سوران | ۲۰٬۰۸۳ نفر | سوران
سیب | ۱۳٬۵۸۰ نفر
۳٬۸۹۷ نفر |
| شندان | مرادآباد | ۹٬۰۳۷ نفر | |||||
| هیدوچ | هیدوچ | ۲۲٬۲۱۶ نفر | کنت | کنت | ۱۱٬۷۶۳ نفر | هیدوچ | ۱٬۶۷۴ نفر |
| هیدوچ | هیدوچ | ۸٬۷۷۹ نفر | |||||
| پسکوه | پسکوه | ۱۶٬۴۶۲ نفر | سرسوره | سرسوره | ۹٬۴۲۷ نفر | **************** | |
| پسکوه | کهن کریم | ۶٬۸۷۰ نفر | |||||
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان سیب و سوران برابر با ۸۵٬۰۹۵ نفر بودهاست.
آثار تاریخی
منابع
- ↑ سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۱-۰۸-۱۲). «اصلاحات تقسیمات کشوری در استان سیستان و بلوچستان شهرستانهای سراوان و سرباز مصوب ۱۳۸۶/۰۷/۲۹ وزرای عضو کمیسیون سیاسی دفاعی هیئت دولت». Qavanin.ir.
- ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۳.
بختیاری، سعید، اطلس جامع گیتاشناسی۸۹–۸۸، چاپ اول، تابستان ۱۳۸۸