بازآرایی پیناکول

بازآرایی پیناکول یا بازآرایی پیناکول–پیناکولون روشی در شیمی آلی برای تبدیل یک ترکیب ۲٬۱-دی‌ال به یک ترکیب کربونیل است. این واکنش یک بازآرایی-۲٬۱ در شرایط اسیدی است. از آنجا که در این واکنش بازآرایی، یک پیناکول به پیناکولون تبدیل می‌شود، این نام برای آن انتخاب شده‌است.

این واکنش اولین بار توسط ویلهلم رودولف فیتیگ در سال ۱۸۶۰ از واکنش معروف فیتیگ که شامل اتصال ۲ آریل هالید در حضور فلز سدیم در محلول خشک اتری است، توصیف شد.

جستارهای وابسته

بازآرایی بنزیلیک اسید

یادداشت

↑ Pinacol rearrangement
↑ pinacol–pinacolone rearrangement

منابع

↑ Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart (2012). Organic chemistry (2nd ed.). New York: Oxford University Press. p. 945. ISBN 978-0-19-927029-3.
↑ شارپ، دیوید (۱۳۹۴). فرهنگ شیمی. ترجمهٔ عیسی یاوری. تهران: نوپردازان. ص. ۶۰۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۷۵-۲۴۰-۲.
↑ Wilhelm Rudolph Fittig (1860). "Über einige Derivate des Acetons". Annalen der Chemie und Pharmacie. 114 (1): 54–63. doi:10.1002/jlac.18601140107.

[1] Pinacol rearrangement

[2] –pinacolone rearrangement

[Clayden-20122-3] Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart (2012). Organic chemistry (2nd ed.). New York: Oxford University Press. p. 945. ISBN 978-0-19-927029-3.

[4] شارپ، دیوید (۱۳۹۴). فرهنگ شیمی. ترجمهٔ عیسی یاوری. تهران: نوپردازان. ص. ۶۰۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۷۵-۲۴۰-۲.

[Fittig1860-5] Wilhelm Rudolph Fittig (1860). "Über einige Derivate des Acetons". Annalen der Chemie und Pharmacie. 114 (1): 54–63. doi:10.1002/jlac.18601140107.