ایزوستازی

سه مدل اصلی ایزوستازی وجود دارند:

• مدل ایری-هیسکانن

-- تغییر در ضخامت پوسته جایگزین ارتفاع‌های متفاوت توپوگرافی می‌شوند.

• مدل پرات- هایفورد

-- تغییر در چگالی سنگ‌های پوسته جایگزین ارتفاع‌های متفاوت توپوگرافی می‌شوند.

• مدل ونینگ مینز با مدل خمشی

-- که در آن لیتوسفر به عنوان یک صفحه الاستیک عمل کرده که استحکام ذاتی آن با خم شدن، فشارهای محلی را در یک منطقه گسترده توپوگرافی توزیع می‌کند. (مثلاً جزایر هاوایی)

هنگامی که مقدار زیادی از رسوب در یک منطقه انباشته شود، وزن زیاد ناشی از رسوب جدید ممکن است باعث پایین رفتن پوسته زیر آن شود. به همین ترتیب، هنگامی که مقادیر زیادی از مواد با فرسایش از منطقه جدا می‌شود، ممکن است ارتفاع زمین برای جبران آن افزایش یابد؛ بنابراین، با فرسایش کوه‌ها، سنگ‌های زیرین آن بالا می‌آیند. برخی از لایه‌های سنگی که در حال حاضر در سطح زمین قابل دیدن هستند، احتمالاً در زمان‌های دور در اعماق زمین مدفون بوده‌اند.

به عنوان مثالی ساده از آنچه بیان شد، می‌توان به کوه‌های یخ اشاره نمود. همان‌طور که می‌دانید نسبت ثابتی از حجم کوه یخ در زیر آب قرار دارد. با افزایش میزان یخ در بالا، کوه یخ بیشتر در آب فرومی‌رود. برعکس، اگر بخشی از یخ را از بالای آن جدا کنیم، یخ باقی‌مانده در سطح آب بالا می‌آید.