اکسی‌کونازول

اکسی‌کونازول
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Oxistat, Oxizole
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a689004
کد ATC	D01AC11 G01AF17 (WHO)‎;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (E)-[1-(2,4-Dichlorophenyl)-2-(1H-imidazol-1-yl)ethylidene][(2,4-dichlorophenyl)methoxy]amine;
شمارهٔ CAS	۶۴۲۱۱-۴۶-۷;
پاب‌کم CID	۵۳۶۱۴۶۳;
دراگ‌بنک	DB00239;
کم‌اسپایدر	۴۵۱۴۷۴۵;
UNII	RQ8UL4C17S;
KEGG	D00885;
ChEBI	CHEBI:۷۸۲۵;
ChEMBL	ChEMBL۱۲۶۲;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8040690 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C18H13Cl4N3O۱
جرم مولی	۴۲۹٫۱۲ g·mol
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES Clc3ccc(/C(=N\OCc1ccc(Cl)cc1Cl)Cn2ccnc2)c(Cl)c3;
	InChI InChI=1S/C18H13Cl4N3O/c19-13-2-1-12(16(21)7-13)10-26-24-18(9-25-6-5-23-11-25)15-4-3-14(20)8-17(15)22/h1-8,11H,9-10H2/b24-۱۸-; Key:QRJJEGAJXVEBNE-MOHJPFBDSA-N;
	(what is this?) (verify)

اکسی‌کونازول (انگلیسی: Oxiconazole) (با نام‌های تجاری Oxistat در ایالات متحده، Oxizole در کانادا) یک داروی ضد قارچ است که معمولاً در کرم یا لوسیون برای درمان عفونت‌های پوستی مانند پای ورزشکاران، تینیا کروریس و درماتوفیتوز تجویز می‌شود. همچنین می‌توان آن را برای درمان بثورات پوستی به نام تینه آ ورسیکالر، ناشی از رشد بیش از حد مخمر سیستمیک (Candida spp.) تجویز کرد.

این دارو در سال ۱۹۷۵ میلادی ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۳ برای استفاده پزشکی تأیید شد.

جستارهای وابسته

فلوکونازول

منابع

↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 503. ISBN 978-3-527-60749-5.

[Fis2006-1] Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 503. ISBN 978-3-527-60749-5.