بزقوش
بُزقوش یا بُزغوش رشتهکوهی با امتداد شرقی-غربی در جنوب شهرستان سراب و شمال شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی ایران است.
| بزقوش | |
|---|---|
| مرتفعترین نقطه | |
| برجستگی | ۱٬۸۲۶ متر |
| مختصات | ۳۷°۴۵′شمالی ۴۶°۲۶′شرقی / ۳۷٫۷۵°شمالی ۴۶٫۴۳°شرقی |
| جغرافیا | |
| موقعیت | شمالغرب ایران، استان آذربایجان شرقی سراب، میانه |
| رشتهکوه مادر | آذربایجان |
این رشتهکوه در میان دو رود آجی چای و شهر چای قرار گرفته و در میان شهرهای سراب، بستانآباد، هشترود، میانه، گیوی و نیر قرار گرفتهاست.
نام
نام بزقوش از دو واژه ترکی بز به معنی خاکستری و قوش به معنی پرنده تشکیل شده و واژه در کل به معنی پرنده خاکستری بوده و در فارسی معادل آن پرنده سفید است.
ساختار زمین شناسی
بزقوش شامل کوههایی با شیب ملایم و از سنگهای حاصل از غبارهای آتشفشانی مربوط به کوههای آتشفشانی سبلان و سهند است. حاوی معادن کشف نشدهای از مس است و وجود دانههای پیریت در این سنگها اهالی را به یاد طلا می اندازد. از نظر زمینشناسی این کوهها خاستگاه کوههای دارند.
قلل
دو قله آغ داغ (۳۳۰۶ متر) و قیسیر (۳۱۰۰ متر) از مرتفعترین قلل این رشتهکوه میباشند.میزان بارش در قله های آن ۵۰۰تا۷۰۰میلیمتر میباشد
منابع
- ↑ «اسنادی نو در رابطه با تغییر زبان در آذربایجان: صریحالملک گنجینهای از نامهای جغرافیایی آذربایجان». بایگانیشده از اصلی در ۷ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۳.
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: سازمان گیتاشناسی، ۱۳۸۳خ.