اوز
اِوَز شهری در جنوب استان فارس و مرکز شهرستان اوز است. اوز در ۳۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شیراز در دشتی میان دو رشته کوه از دنبالهٔ کوههای زاگرس جنوبی واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا ۹۸۶ متر است.
اِوَز اِوَز | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | فارس |
شهرستان | اوز |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۱۹٬۹۸۷ تن |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۹۸۶ |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | حدود ۳۷ الی ۳۸ درجه سانتیگراد |
میانگین بارش سالانه | ۲۰۳ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | مسعود کراماتی |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۱۵۲۵۱ |
موقعیت و ویژگیهای جغرافیایی
شهر اوز از شرق به گراش و لار، از شمال به بنارویه و جویم و از غرب به خنج محدود میشود.
نام
اوز در مکاتبات رسمی و زبان معیار اِوَز (به کسر الف) تلفظ میشود اما در گویش محلی به آن اَوَز (به فتح الف) میگویند. به نوشته دکتر محمدشریف کمالی، مردمشناس اهل اوز، در توضیح ریشه و معانی واژه اوز دست کم چهار نظریه وجود دارد:
- محمد هادی کرامتی مؤلف کتاب تاریخ دلگشای اوز اشاره میکند که اوز واژهای است با ریشه عربی به معنای بط یا مرغابی.
- اوز در اصل نامی باستانی با ریشهای ایرانی است که در قدیم به صورت اروز یا اوزار بوده و به تدریج به شکل امروزی اوز درآمدهاست.
تاریخچه
زمان شکلگیری اوز به دقت مشخص نیست اما شواهدی وجود دارند که بر اساس آنها میتوان قدمت اوز را تا دوره ساسانی به عقب برد. از جمله این شواهد وجود بناهای تاریخی در راه اوز به شهر کوره است. گِرد گرُپ، باستانشناس آلمانی در سفر خود به منطقه خبر از وجود تپهای با آثار دیوار سوخته میدهد و به مشاهده تکه سفالهای سیاه مربوط به دوران ساسانی در نزدیکی قلعهتنگ شهر کوره و روستای کهنه اشاره میکند. گرُپ در گزارش خود به کوره و نواحی اطراف آن به عنوان محدوده حاصلخیزی که در دوران پیش از اسلام بسیار آباد و مسکونی بوده اشاره دارد
. علاوه بر آن وجود بنای قلعه پرویز (که در گویش محلی پَروِدَ تلفظ میشود) در اطراف اوز که به لحاظ معماری به دژهای دوران ساسانی شباهت دارد، این نظریه که منطقه اوز پیش از اسلام وجود داشته را تقویت میکند.
قدیمیترین بنای شناخته شده در اوز با تاریخ مکتوب به گفته حمیرا کمال، پژوهشگر معماری و باستانشناسی اوز، آبانباری است که در اوز به آن برکه سَلَفی میگویند. تاریخ ساخت آبانبار ۸۹۱ هجری قمری (برابر با حدود ۱۴۸۶ میلادی) است یعنی اواخر دوره تیموریان.
تاریخ جدید اوز بر اساس اسناد موجود با زوال حکومت صفوی و حمله افغانها آغاز میشود. در این دوره ساکنین مناطق مختلف منطقه فارس و جنوب ایران به اوز مهاجرت میکنند. مهمترین عامل این مهاجرتها ناامنی و ناآرامیهای ناشی از حمله افغانها به ایران است. افغانها حتی تا نزدیکی لار در نزدیکی اوز پیشروی میکنند.
اوز در دوران زندیه و قاجاریه به وسیلهٔ حکمرانانی که از آنها به عنوان کلانتر و کدخدا یاد میشود اداره میشدهاست. این حکمرانان از سوی والی فارس منصوب میشدند. تاریخ این دوره اما پرتلاطم و کشمکش بودهاست. جنگ قدرت میان حاکمان اوز که گاه ابعاد منطقهای پیدا میکرده و پای حاکمان بستک و جهانگیریه را به میان میکشیدهاست، سبب میشود تا گروهی از مردم اوز که شمارشان را تا ۱۰۰ خانوار برآورد کردهاند، به دلیل ناامنی از اوز به مناطق گرمسیر مانند بستک و بندرلنگه و بندرعباس مهاجرت کنند. با روی کار آمدن رضا شاه و مدرن شدن نحوه اداره کشور کلانترها و کدخداها جای خود را به شهردارها میدهند.
در روز چهارشنبه دهم مهر ماه ۱۳۹۸ بخش اوز پس از هفتاد سال به شهرستان اوز ارتقا یافت.
مراکز آموزشی و دانشگاهها
- دانشگاه پیام نور مرکز اوز
- دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز
- دانشکده بهداشت اوز
- مدرسهٔ علوم دینی امام شافعی
- مدرسهٔ عالی احمدیه
- حوزهٔ علمیهٔ خدیجه کبری
آب آشامیدنی
اوز از یک قرن پیش به این سو با مشکل تأمین آب آشامیدنی روبرو بوده و خشکسالیها و شوری زمین به این مشکل دامن زدهاند. از گذشتهها منبع اصلی آب شرب مردم شهر اوز آب انبارهایی بوده که در شهر و اطراف آن وجود دارد. این آبانبارها که به دست نیکوکاران و مردم محلی ساخته شده بین اهالی لارستان به برکه مشهوراند. آب لولهکشی این شهر تا پیش از سال ۸۶ شور بود و برای شستشو و آبیاری گیاهان مورد استفاده قرار میگرفت، اما در بهمنماه این سال آب شیرین از سد سلمان فارسی در شبکه لولهکشی شهر جاری شد. با این حال اوز هنوز هم با مشکل کمبود آب آشامیدنی روبروست و اهالی اوز برای تأمین دستکم بخشی از آب شیرین هنوز از آبِ باران موجود در آبانبارها استفاده میکنند. افزون بر این تأسیسات آبشیرینکن هم در اوز راهاندازی شده و بخشی از آب آشامیدنی مورد نیاز مردم اوز را تأمین میکند. البته مشکل تأمین آب آشامیدنی اوز در بیش از یک قرن پیش کمتر بودهاست و شواهد و آثار بسیاری از قبیل سدها و فاریابهای مخروبه و همچنین قبالهها و اسناد ملکی موجود به وجود رطوبت بیشتر در منطقه گواهی میدهند.
مردم و جمعیت
مردم این شهر بسیار خونگرم و مهربان هستند و مهمان نوازی آنها زبانزد میباشد. مردم این شهر مسلمان و اهل سنت هستند و به زبان اچمی(فارسی پهلوی) تکلم میکنند. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۴۰،۷۳۱ نفر بودهاست.
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۵۵ | ۱۰٬۳۵۳ | — |
۱۳۶۵ | ۱۱٬۴۳۷ | ۱۰٫۵٪+ |
۱۳۷۰ | ۱۳٬۴۳۸ | ۱۷٫۵٪+ |
۱۳۷۵ | ۱۳٬۱۵۷ | ۲٫۱٪− |
۱۳۸۵ | ۱۵٬۲۷۰ | ۱۶٫۱٪+ |
۱۳۹۰ | ۲۲٬۴۰۱ | ۴۶٫۷٪+ |
۱۳۹۵ | ۱۹٬۹۸۷ | ۱۰٫۸٪− |
شهر پایلوت دوستدار کودک
طی همکاری مشترک بین یونیسف و وزارت کشور، 12 شهر برای پایلوت شهر دوستدار کودک در ایران انتخاب شدند که شهر اوز نیز به عنوان یکی از شهرهای منتخب برای پایلوت شهر دوستدار کودک در ایران انتخاب شده است. در سیزدهم خرداد 1399 در وزارت کشور و در چارچوب همکاری های مشترک این وزارت خانه با یونیسف برای اجرای ابتکار جهانی شهرهای دوستدار کودک در ایران، پس از بررسی نتایج ارزیابی شهرهای متقاضی پایلوت شهر دوستدار کودک، دوازده شهر بر اساس ارزیابی عملکرد به عنوان شهرهای منتخب برای پایلوت شهر دوستدار کودک انتخاب شدند. این شهها به ترتیب حروف الفبا شهرهای اوز استان فارس، بندرعباس، تبریز، تهران، رشت، سمنان، شیراز، کرمان، گرگان، مشهد، همدان و یزد هستند. مرحله پایلوت رسماً پس از امضای تفاهم نامه میان شهرداری شهرهای پایلوت و وزارت کشور شروع خواهد شد. شهر دوستدار کودک، شهر یا اجتماع محلی است که در آن نظرها، نیازها، اولویت ها و حقوق کودک، بخشی جدایی ناپذیر از سیاست ها، برنامه ها و تصمیم های عمومی باشد. شایان ذکر است که دریافت نشان و برند شهر دوستدار کودک یونیسف زمانی صورت می گیرد که شهر مورد نظر چرخه شهر دوستدار کودک را به صورت موفقیت آمیز تکمیل کرده باشد. در مرحله پایلوت، شهرها به عنوان شهردوستدار کودک به رسمیت شناخته نشده و نشان یا عنوان رسمی دریافت نمی کنند. شهر دوستدار کودک یا CFC شهرهایی هستند که به گفته یونیسف «بیشترین نقش را در تحقق حقوق کودکان داشته باشند.»
یکی از پروژه های شهر اوز ( طرح بخش مادر و کودک کتابخانه عمومی اندیشه اوز) که توسط شورای اجرایی شهر دوستدار کودک شهرداری اوز در مسابقه جوایز الهام بخش ابتکار شهرهای دوستدار کودک که در سال 2019 در شهر کلن آلمان برگزار شده بود توانست نشان برنز این رویداد را دریافت نماید، علاوه بر آن عوامل اجرایی یونیسف ضمن تقدیر و تشکر از شهر اوز، این پروژه را به عنوان یکی از پروژه های الهام بخش این دوره انتخاب نمود.
سرشناسان اوز
چهرههای شناخته شده در دانش و هنر که اصالتی اوزی دارند:
- تائب اوزی (شاعر و عارف قرن سیزدهم هجری قمری)
- مصطفی مصباحزاده (نماینده مجلس در دوره پهلِوی و مؤسس و مدیر روزنامه کیهان پیش از انقلاب)
- عبدالمجید ارفعی (پژوهشگر و متخصص زبانهای باستانی اکدی و ایلامی)
- حسامالدین ارفعی (فیزیکدان و استاد دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)
- محمدشریف کمالی (مردمشناس)
- محمدرفیع محمودیان (جامعهشناس و استاد دانشگاه در سوئد)
- محمدرفیع ضیایی (کاریکاتوریست)
- لاله ضیایی (کاریکاتوریست)
- حبیبالله فقیهینژاد (فیزیکدان، مترجم و استاد دانشگاه)
- سیلوانا سلمانپور (شاعر)
- میرزینل امیر نژاد (شاعر شعر ساز)
- طاهر جامبرسنگ (شاعر، منتقد، روزنامهنگار و مترجم بایگانیشده در ۹ مه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
- عنایت فانی (مجری تلویزیون و سردبیر برنامههای بخش فارسی بیبیسی)
- فرهاد ابراهیم پور. شاعر و نویسنده و روزنامهنگار /مدیر وب سایت ستاره اوز
- احمد استوار شاعر و فعال اجتماعی و ادیب ساکن سوئد
- شریف صدیقی / نویسنده
- حمیرا کمال، پژوهشگر معماری و باستانشناس
- نیلوفر نصراللهی، محقق و پژوهشگر در زمینه اصلاح نباتات و کشاورزی علمی دارای دکتری کشاورزی از دانشگاه لتروب استرالیا
- احمدخضرى، نويسنده، پژوهشگر، فعال اجتماعى عضو فعال كميته كارگروه ارتقاء بخش اوز ، مدير مسئول پسين اوز وسالها سردبير عصروز
بیمارستان
- بیمارستان امیدوار: که در سال ۱۳۶۹ تأسیس شد و در حال حاضر ۵۴ تخت فعال دارد.
- بیمارستان راهپیما: این بیمارستان خیر ساز یکصد تخت خوابی تاکنون 600 میلیارد ریال برای ساخت آن توسط خیرین هزینه شده و تاکنون 55 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
پانویس
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ «نقدی بر خوانش کلمه " اوز" و معانی ذکر شده برای آن روزنامه صحبت نو». بایگانیشده از اصلی در 29 اكتبر 2014. دریافتشده در 29 اكتبر 2014.
- ↑ کرامتی اوزی، محمدامین (۱۳۸۷). یادداشتهای محمدامین کرامتی اوزی. به کوشش فرشته کرامتی. با مقدمه و توضیحات دکتر محمدشریف کمالی. تهران: سمیرا. صص. ۸–۹. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۵۵-۳۱-۶.
- ↑ Gerd Gropp
- ↑ Gropp، Gerd (۱۹۷۰). Bericht über eine Reise in West- und Südiran. Archäologische Mitteilungen aus Iran.
- ↑ کمال، حمیرا (۱۳۸۳). بررسی آثار تاریخی و هنری اوز (درونشهری و برونشهری). شیراز: نویدشیراز. ص. ۱۷. شابک ۹۶۴-۳۵۸-۱۰۶-۳.
- ↑ کمال. ص. ۲۰۴.
- ↑ کمال. ص. ۲۷.
- ↑ لاکهارت، لارنس (۱۳۴۴). انقراض سلسله صفویه. ترجمهٔ اسماعیل دولتشاهی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. ص. ۲۷.
- ↑ کرامتی، محمدهادی (۱۳۳۳). تاریخ دلگشای اوز. تهران: سینا. ص. ۲۱.
- ↑ کرامتی.
- ↑ برای بحث بیشتر نگاه کنید به توضیحات دکتر محمدشریف کمالی در کرامتی، محمدامین. ص. ۱۰.
- ↑ محمد امین کمالی، مونوگرافی اوز، پایاننامه تحصیلی، تهران: دانشگاه تهران. ۱۳۴۶.
- ↑ کرامتی، محمدامین. ص. ۲۳.
- ↑ «انتخاب شهر اوز به عنوان یکی از شهرهای منتخب برای پایلوت شهر دوستدار کودک». www.evaz-shahrdari.ir.
- ↑ وبسایت رسمی شهرهای دوستدار کودک
- ↑ «معرفی یکی از طرح های اوز شهر دوستدارکودک به عنوان پروژه الهام بخش ابتکار در اولین اجلاس جهانی شهرهای دوستدار کودک یونیسف در سال 2019». www.evaz-shahrdari.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۶-۲۲.
- ↑ «گزارش آماری سامانه آمار و اطلاعات بیمارستانی» (PDF). دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ بیمارستان راهپیما
- ↑ هزینه بیمارستان
جلوههای کهن (نگاهی به آثارتاریخی اوز) انتشارات پیروز تهران چاپ اول مجتمع کوثر لارستان تألیف احمد خضری
منابع برای مطالعه بیشتر
- کرامتی، محمدهادی (۱۳۷۰). تاریخ دلگشای اوز. به کوشش محمدشریف کرامتی. با مقدمه محمدابراهیم باستانی پاریزی (ویراست دوم). شیراز: نوید.
- کمال، حمیرا (۱۳۸۳). بررسی آثار تاریخی و هنری اوز (درونشهری و برونشهری). شیراز: نویدشیراز. شابک ۹۶۴-۳۵۸-۱۰۶-۳.
- کرامتی اوزی، محمدامین (۱۳۸۷). یادداشتهای محمدامین کرامتی اوزی. به کوشش فرشته کرامتی. با مقدمه و توضیحات دکتر محمدشریف کمالی. تهران: سمیرا. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۵۵-۳۱-۶.
- خضری، احمد (۱۳۹۲)جلوههای کهن (نگاهی به آثارتاریخی اوز) تألیف احمدخضری، تهران، پیروز شابک ۱-۷۳-۶۴۲۹-۶۰۰-۹۷۸
پیوند به بیرون
- سایت ستارههای اوز وبسایت اطلاعرسانی و فرهنگی مربوط به شهر اوز