ام۴ شرمن

مدل‌های مختلفی از ام۴ در طول جنگ تولید شد که شامل انواع توپ‌های خودکششی ۱۰۵ و ۱۵۵ میلی‌متری، تانک‌های تعمیر و بازیابی و مهندسی، تانک‌های آتش‌انداز، تانک‌های راکت‌انداز و انواع شکارچی تانک می‌شد که همگی با بدنه و شاسی ام۴ ساخته می‌شدند. ام۳۶ جکسون مدل شکارچی تانک شرمن بود که به یک توپ قویتر و دوربردتر ۹۰ میلی‌متری مسلح بود و به منظور کاهش وزن بدون سقف طراحی می‌شد.

طراحی شرمن با پیشرفت طرح تانک‌های متوسط گرانت و لی که پیش از جنگ جهانی دوم طراحی شده بودند، صورت گرفت. آمریکایی‌ها برای اولین بار توپ ۷۵ میلی‌متری خود را در یک برجک با قابلیت چرخش کامل نصب کردند که با استفاده از یک ابزار پایدارساز برجک قابلیت شلیک با دقت نسبی در حال حرکت را داشت.

مدل‌های متأخرتر شرمن از توپ ۷۶ میلی‌متری استفاده می‌کردند که شتاب زبانهٔ بسیار بیشتری داشت. در مدل‌های بهینه‌سازی شده شرمن پس از جنگ جهانی دوم توپ‌های ۹۰ میلی‌متری و ۱۰۵ میلی‌متری هم نصب شده بود.

پس از پایان جنگ جهانی دوم هزاران تانک شرمن از ارتش‌های متفقین خارج شدند. به این ترتیب شرمن تنها تانکی شد که کشور تازه تأسیس اسرائیل توانایی خریداری آن‌ها را داشت. تانک‌های شرمن در چهار جنگ مهم اعراب و اسرائیل از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۳ مورد استفاده قرار گرفتند و با بهینه‌سازی‌های انجام شده در اسرائیل در مقابل تانک‌های مدرن تی-۵۴ و تی-۶۲ موفق ظاهر شدند. بسیاری از تانک‌های شرمن هم به خودروهای نظامی دیگر از جمله توپ و خمپاره‌انداز خودکششی، خودروی مهندسی، شلیک‌کننده موشک‌های ضدرادار، آمبولانس، تانک مین‌روب و … تبدیل شدند.