اصلاحات تایکا
اصلاحات تایکا (به ژاپنی: 大化の改新 Taika no Kaishin) خاندان سوگا یکی از پرنفوذترین خانوادههای این دوران بود و تداوم خط جانشینی را در انحصار خود داشت. با این همه، این خاندان دیگر به نقش پشت پرده خود قانع نبود و شروع به ساختن قصرها و آرامگاههایی برای خود کرد. در حدود بیست سال پس از مرگ امپراتور شوتوکو تایشی (در سال ۶۲۲)، دسیسههای دربار برای تعیین وضعیت جانشینی او سرانجام به کودتایی در درون کاخ انجامید. این کودتا قدرت انحصاری را از دست خاندان سوگا بیرون آورد و اصلاحات تایکا را معرفی کرد. تایکا به معنی تغییرات بزرگ بود و با اصلاحات ارضی آغاز شد.
پیشینه
پس از مرگ شاهزاده شوتوکو تایشی خاندان سوگا بر حکومت و سیاست ژاپن چیره شدند و سوگا نو اوماکو بزرگ این خاندان بلندپروازی خود را برای غصب تاج و تخت نشان داد. پس از درگذشت او پسرش سوگا نو امیشی جانشین پدر شد. او رفتار ملایمتری نسبت به پدرش داشت اما او نیز به همراه پسرش سوگا نو ایروکا، مستبد و خودسر بودند و به همین سبب مبارزه با خاندان سوگا جزو سیاستهای دربار قرار گرفت.
در سال ۶۴۵ میلادی ناکاتومی نو کاماتاری یکی از درباریان و طرفداران شاهزادهٔ اصلاح طلب شاهزاده ناکانواوئه، توطئهای برای کشتن سوگا نو ایروکا کشید بدین صورت که هنگام پذیرش سفیر کره سوگا نو ایروکا که مجبور به شرکت در مراسم بود به قصر آمد و در قصر طبق نقشهٔ قبلی به قتل رسید. پس از کشته شدن ایروکا، پدر او امیشی که سقوط خاندان سوگا را ناگزیر میدید پس از آتش زدن سرایش خودکشی کرد.
مادر شاهزاده ناکانواوئه، امپراتریس کوگیوکو نیز که از خاندان سوگا بود ناچار به کنارهگیری از قدرت شد و برادر کوچکش برجای او نشست. شاهزاده ناکانواوئه به ولیعهدی رسید و به همراه کاماتاری تدابیری را طرح کردند که به نام اصلاحات تایکا معروف شد. شاهزاده ناکانواوئه بعدها از سال ۶۶۱ تا ۶۷۲ به عنوان امپراتور تنجی سلطنت کرد. کاماتوری قدرت برتر بود و ثروت و اعتبار یافت و نام تازه خاندان فوجیوارا به او داده شد.
اصلاحات
با صدور فرمان چهار مادهای امپراتور در سال ۶۴۵ میلادی آغاز شد و شامل موارد زیر بود:
- الغای امتیازات و حقوق شاهزادگان، اعیان و امیران محلی بر زمینها و املاک قشر مردم
- ایجاد نظام تازه و اصلاح سازمان و تقسیمات جدید کشوری
- ثبت خانوارها و برآورد مالیاتی و ترتیب توزیع مجدد اراضی
- طرح نظام تازه مالیاتی بر پایه وسعت شالیزارها به جای مالیات قدیم و کار اجباری
پانویس
منابع
- رجبزاده، هاشم (۱۳۸۱). «آغاز تاریخ نگاری در ژاپن». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا (۵۶ و ۵۷).