امپراتور شوتوکو تایشی

شوتوکو تایشی (۸ آوریل ۶۲۲ -聖徳太子 Shōtoku Taishi) (۵۷۴) پسر امپراتور یومی و نایب السلطنه امپراتریس سویکو بود. آیین بودایی به دست شاهزاده شوتوکو تایشی که عمیقاً به این مذهب اعتقاد داشت به صورت یکی از بنیادهای فرهنگی ژاپن درآمد و در این کشور رواج پیدا کرد. در آن زمان جامعهٔ ژاپن از نظر مذهبی و سیاسی از هم متفرق شده بودند و توجه و طرفداری تایشی از آیین بودایی تا حدی به سبب میل او بر ایجاد وحدت و اتحاد ملی بر کشور بود. او مذهب بودا را بر اساس عقاید و تربیت شخصی خویش تفسیر کرد. از اقدامات مهم او ایجاد قانون اساسی هفده ماده‌ای بود که بر اساس آن بودیسم، اصول اخلاقی کنفوسیوسی و روح ملی ژاپن با یکدیگر هماهنگ شده‌اند. شاهزاده تایشی عقیده داشت که معتقدان به بودا باید به تمامی انسان‌ها خدمت کنند و به همین دلیل برخی از محتویات کتاب آسمانی بودا را مورد تجدید نظر قرار دارد برای مثال یکی از احکام شرعی را که مردم توصیه کرده بود به تفکر مذهبی فروروند را با این صورت تغییر داد که «به کسی که همیشه در تفکر مذهبی فرورفته است نزدیک مشو» و منظور او از بیان این عبارت این بود که کسی که تمام وقت مشغول عبادت باشد قادر به انجام کارهای بشردوستانه نیست.