اس‌تی‌اس-۷

• جرم:
  • هنگام پرتاب مدارگرد: ‎۲۴۹٬۱۷۸ پوند (۱۱۳٬۰۲۵ کیلوگرم)‎
  • هنگام فرود مدارگرد : ‎ ۲۰۴٬۰۴۳ پوند (۹۲٬۵۵۲ کیلوگرم)‎
  • ظرفیت ترابری دی‌اف‌آی: ‎۱۰٬۸۲۲ پوند (۴٬۹۰۹ کیلوگرم)‎
• حضیض : ‎۱۶۰ مایل (۲۶۰ کیلومتر)‎
• اوج : ‎۱۷۰ مایل (۲۷۰ کیلومتر)‎
• زاویهٔ شیب مدار:ل : ۲۸٫۷ درجه

سالی کی راید اولین زن فضانوردی بود که در فضا به پرواز درآمد. شاتل در این ماموریت دو ماهواره آنکی سی-۲ برای تل‌ست کانادا و پالاپا بی-۱ برای اندونزی را در انبار خود حمل می‌کرد. این دو ماهواره با موفقیت در مدار قرار گرفتند. ۷ جعبه دیگر نیز در انبار قرار داشتند که برای مطالعات در فضا در نظر گرفته‌شده‌بودند. یکی از این جعبه‌ها وظیفهٔ بررسی رفتار اجتماعی مورچه‌ها در وضعیت جاذبهٔ صفر را داشت. ۱۰ پلت به ماهوارهٔ پلت شاتل (اسپاس -۰۱) متصل بودند، که برای تحقیقات روی آلیاژهای فلزها در جاذبهٔ صفر و سنسورهای از راه دور استفاده شدند.

آزمایش‌های انجام گرفته در این ماموریت عبارت‌اند از:

1. بررسی بیماری‌های فضا
2. جریان دائم الکتروفورز
3. رآکتورهای مونودیسپر لاتکس
4. حضور دانش‌آموزان در شاتل

این ماموریت آخرین ماموریتی بود، که در آن از اس‌دبلیوتی (مخزن با وزن استاندارد) استفاده شد.

ناسا از برنامهٔ جمینی شروع به پخش موسیقی برای بیدارکردن فضانوردان کرد.

این ماموریت ابتدا قرار بود، با فرود در پایگاه فضایی کندی پایان پذیرد، ولی با وجود هوای بد در فلوریدا مجبور به فرود در پایگاه ادواردز شد. برای فراهم شدن فرود در پایگاه ادورادز ماموریت برای دو گردش مداری تمدید شد. مدارگرد در ۲۹ ژوئن ۱۹۸۳ به پایگاه فضایی کندی انتقال یافت.