استهلاک (اقتصاد)
مراد از اِستِهلاک، به اختصاصیترین معنای آن، ارزش کاهشیافته و عمر کوتاهشدهٔ کالاهای سرمایهای است که از فرسایش ناشی میشود. در معنای گستردهتر، ممکن است اشاره باشد به ارزش کاهشیافته و عمر کوتاهشدهٔ هر کالای سرمایهای یا دارایی که در طول دورهٔ قابلتوجهی از زمان، منشأ خدماتی قرار گرفتهاست. میتوان میان استهلاک ناشی از علل طبیعی و استهلاک ناشی از علل کارکردی فرق گذارد.
استهلاک یکی از مواد هزینهای است که مؤسسات اقتصادی آن را به کار میبرند. به زبان عوام، از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش کالا به دست میآید، بهویژه در مورد خودرو، کامیون و تراکتور بدین طریق که اتومبیل نو در عرض یک شب تبدیل به خودرو دستدوم میشود و در مبادله، حجم زیادی از ارزش خود را از دست میدهد
روش های استهلاک:
1. استهلاک خط مستقیم
2. استهلاک کاهش توازن
3. استهلاک کل ارقام سال ها
4. استهلاک واحد های تولید شده</ref>bourseiness.com</ref>
روش های محاسبه استهلاک:
1. محاسبه بر اساس خط مستقیم
2. روش نزولی
3. روش مجموعه سال ها
4.میزان تولید
5. ساعت کارکرد
6. هزینه استهلاک هر دوره : نرخ استهلاک× استهلاک انباشته تا دوره محاسبه – بهای تمام شده
7. محاسبه بر حسب زمان ؛ روش خط مستقیم
8. هزینه استهلاک هر دوره: مجموع سنوات ÷ عمر مفید باقیمانده ×(بهای تمام شده- ارزش بازیافتنی)
9. روش نزولی
10.هزینه استهلاک هر دوره: عمر مفید (برحسب ساعت کارکرد) ÷( بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
11. بر اساس روش ساعت کارکرده
12.هزینه استهلاک هر دوره:میزان تولید برآوردی ÷ میزان تولید واقعی ×(بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
13. محاسبه بر حسب محصول
14. هزینه استهلاک هر دوره: عمر مفید(سال) ÷(بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
15. بر اسا س میزان تولید
16. شیوه های مبتنی بر استهلاک بیشتر در سال های اول عمر مفید و کاهش تدریجی آن
پانویس
- ↑ نقل از فرهنگ علوم اجتماعی، باقر پرهام و همکاران، تهران: نشر مازیار
- ↑ https://www.bourseiness.com/dictionary/depreciation