آغچه

بنیادگذاران آغچه، از اسرای گرجی‌تبار زمان شاه طهماسب صفوی هستند که توسط شاه طهماسب از گرجستان به ایران تبعید شدند و به دستور اوبه علت دلیر بودن و سلحشوری جنگجوهای گرجی عده‌ای از جنگ‌آوران آن‌ها جهت حفظ منطقهٔ فریدن و همچنین پایتخت (اصفهان) از حملات اقوام لر و بختیاری در فریدن سکونت داده شدند.

آغچَه یا به‌عبارت صحیح آغ‌چا نامی تُرکی و دوبخشی، متشکل از آغ (Ağ)، به‌معنای سفید به‌علاوه‌ی پسوند نسبت‌دهنده‌ی چَه (چا-Ça) و در کل به‌معنای سفیدرنگ است. آغچا در واقع نام قلعه‌ای سفید در گرجستان بوده که بنیادگذاران این روستا به‌یاد آن قلعه‌ی قدیمی این روستا را این‌گونه نام نهاده‌اند.

مردم روستای آغچه (به‌طور کلی گرجیان فریدن) به‌دلیل هم‌زیستی با اقوام دیگر (ارمنی، تُرک، لر) به تدریج و طی سالیان دراز، از فرهنگ اصیل قفقازی خود دور شده و دارای پوشش محلی یا آداب و رسوم خاصی نیستند.

مانند بقیهٔ آبادی‌های فریدن تمامی مردم آغچه «شیعه اثنی عشری» هستند.

مردم آغچه تماماً به گویش فریدنی از زبان گرجی صحبت می‌کنند که حاصل نسخ زبانی است که حدود ۴۰۰ سال پیش بدان تکلّم می‌شده و با زبان گرجی معاصر (زبان رسمی جمهوری گرجستان) متفاوت است.

الله وردی خان وزیر دربار صفوی اصالتاً گرجی بوده که پل الله وِردی خان سی و سه پل اصفهان بدستور و طرح وی ساخته شده...

• داشکسن

{{گرجیان اکثرا به شهراصفهان مهاجرت نموده و غالبا شغل ساختمانی نظیر آرماتوربندی و قالبندی پیشه کردند که بسیاری از پل های بتونی ساخته شده در عصر معاصر حدود سالهای ۱۳۷۹تا۱۳۹۶ هجری شمسی توسط این افراد البته به کارفرمایی شهرداری اصفهان ساخته و احداث گردیده ،ولی سهم گرجی ها در ساخت و ساز شهر اصفهان و زحمتی که کشیده اند همانند گذشته توأم با وجدان کاری و زحمت فراوان و دلسوزی و روحیه ساختن و آبادی و ابادانی همراه بوده است}}

• فرهاد کریمی.'""'
• مولیانی، سعید. جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران. اصفهان: انتشارات یکتا، ۱۳۷۹.
• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.

1. ↑ مولیانی، جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران، ۲۳۰.
2. ↑ مولیانی، جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران، ۲۳۶.