امامزاده محمد محروق

امامزاده محمد محروق یا آرامگاه محمد محروق (یا مزار امامزاده محمد محروق) مربوط به دوره تیموریان و دوره صفویه است و در نیشابور، مجاور آرامگاه خیام واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۳۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

مسجد محمد محروق
درگاه مسجد محمد محروق
دین
وابستگی	مسلمانان
استان	استان خراسان رضوی
مکان
مکان	نیشابور، ایران
شهرداری	شهرستان نیشابور
معماری
معمار(ها)	حیدر علی اردستانی
گونه	مسجد
سبک	معماری دوره صفویان
پایان ساخت	۱۵۴۵میلادی
ویژگی‌ها
گنبد(ها)	۲
مناره(ها)	۲

آرامگاه محمد محروق مدفن محمد محروق و ابراهیم بن موسی الکاظم در شهر نیشابور است. بخشی از این آرامگاه مسجد است. پس از کشته شدن محمد بن حسین محروق او را در قبرستان محله تلاجرد در نیشابور دفن کردند. در دوره سلجوقیان بنای بر روی قبرهای این قبرستان بنیان شد که در حمله مغول به نیشابور ویران گردید. ساختمان فعلی در زمان سلطان حسین بایقرا بدستور امیر کمال الدین یکی از رجال معروف بنا گرفت. این آرامگاه با گنبد کاشی کاری و ایوان‌های بلند از ابنیه زیبای قرن دهم هجری به‌شمار می‌رود. کتیبه کاشی معرق ایوان و صندوق منبت و در ورودی آرامگاه از زمان شاه طهماسب اول (قرن دهم‌هجری) است. کتیبه‌ای منظوم که بر سنگی در سمت راست ایوان به تاریخ ۱۱۱۹ ه‍.ق نقر شده‌است، نشان می‌دهد که در دوران شاه سلطان حسین صفوی، فردی به نام محمدخان در نیشابور به بنای مسجد و مصلا اقدام کرده‌است. کاشی‌های ازاره آرامگاه از زمان نادر شاه افشار (سال ۱۱۴۵ ه‍.ق) باقی مانده‌است.

در دوران قاجار فرخ‌سیر میرزا نیرالدوله پسر فتحعلی‌شاه قاجار آرامگاه را بازسازی کرد. در دوران پهلوی، انجمن آثار ملی ضمن تعمیرات‌اساسی، کاشی کاری‌های ایوان و جبهه‌های مختلف آن را مرمت کرد. هم‌چنین در این بقعه یکی از اولاد موسی بن جعفر و تنی چند ار مشاهیر نیشابور نیز مدفون‌اند. این آرامگاه در شمار آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده‌است.

آجرکاری‌های ساختمان امام‌زاده محروق از آثار محمدقاسم اخویان است.