آدولف آیشمن

آدولف آیشمان در روز نوزدهم مارس سال ۱۹۰۶ در شهر زولینگن آلمان متولد شد. در سال ۱۹۱۴ پس از مرگ مادر جوانش همراه خانواده به شهر لینز در کشور اتریش مهاجرت کرد. آیشمان پس از ناتوانی در اتمام درس به کارگری نزد پدرش پرداخت. در آوریل سال ۱۹۳۲ به حزب نازی اتریش پیوست و در سال ۱۹۳۴ به اس اس (نیروی ویژه پلیس نازی) پیوست و در سمت سرجوخگی در اردوگاه کار اجباری به خدمت گماشته شد.

کمی بعد به اداره مهاجرت یهودیان منتقل شد و موفقیتش در کار توجه هیدریش و هیملر سران اس اس را به خود جلب کرد و مقرر شد تا به بررسی «راه حل نهایی مسئله یهود» بپردازد. آیشمان به دلیل تعارض ایجاد دولتی یهودی با افکار نازی، با این ایده مخالف بود. در سال ۱۹۳۸ به وین فرستاده شد و اداره مرکزی مهاجرت یهود را بنا نهاد. این اداره اختیار صدور مجوز به یهودیانی که خواستار ترک اتریش بودند و مصادره اموال‌شان به هنگام بازگشت را داشت. در سال ۱۹۳۹ به آلمان بازگشت.

در آغاز جنگ جهانی دوم به درجه سروانی اس اس ارتقا یافت و او با تلاش مستمر خود در بیرون راندن یهودیان از سرزمین رایش سوم تا درجه سرهنگی بالا رفت. آیشمان متهم به انتقال یهودیان از سراسر اروپا به اردوگاه‌های مرگ می‌باشد. در سال ۱۹۴۴ به مجارستان که در تصرف آلمان بود فرستاده شد و متهم است که یهودیان بسیاری را در تبعید به مرگ روانه اتاق‌های گاز کرده‌است.

در پایان جنگ جهانی دوم به عنوان خلبان آلمانی توسط ارتش آمریکا دستگیر شد، اما توانست در اوایل سال ۱۹۴۶ بگریزد و سالها در مناطق مختلف آلمان پنهان گردد. در سال ۱۹۵۰ با کمک نیروهای زیرزمینی اس اس با نام نیکولاس کلمنت به ایتالیا رفت و از آنجا روانه آرژانتین شد و تا سال ۱۹۶۰ تحت همین نام با همسر و فرزندانش در آنجا زندگی کرد. آیشمان در سال ۱۹۶۰ توسط سرویس امنیتی اسرائیل (موساد) شناسایی و از آرژانتین ربوده و به خاک اسرائیل فرستاده شد. محاکمه آیشمان در ۱۲ دسامبر ۱۹۶۱ در تل آویو آغاز شد. وی در دادگاه اتهاماتش را نپذیرفت و خود را بیگناه دانست، اما دادگاه او را گناهکار تشخیص داد و به مرگ محکوم کرد و در شب سی و یکم ماه مه سال ۱۹۶۲ در زندان رمله به طناب دار آویخته شد. جنازه وی در یک قایق پلیس در دریای مرکزی سوزانده شد و خاکسترش را به دریا ریختند.

هانا آرنت در کتاب «آیشمن در اورشلیم» گزارشی از دادگاه و روند محاکمه او ارائه کرد. هانا آرنت از سوی مجله نیویورکر مسئولیت نوشتن گزارش این دادگاه را داشت. پس از انتشار این گزارش‌ها، آرنت از سوی انجمن‌های یهودی، تکفیر شد. در این گزارش‌ها که بعدها در کتاب آیشمن در اورشلیم منتشر شدند، هانا آرنت جایگاه آیشمن را از اصلی‌ترین متهم فاجعه هولوکاست پایین آورد و انگشت اتهام را به سوی انجمن‌های یهودی برد و درباره تاثیری که در سرنوشت هم‌کیشانشان داشتند صحبت کرد.

• ویکی‌پدیا
• وبگاه جایگاه تاریخ
• واتسن، دیوید (۱۳۸۵)، هانا آرنت، ترجمهٔ فاطمه ولیانی، نشر هرمس.

• کتاب‌های آدولف آیشمن در آمازون‌دات‌کام