صلیب آهنین
صلیب آهنین (به آلمانی: Eisernes Kreuz) یک نشان نظامی در پادشاهی پروس حاکمیتهای جانشین آن در آلمان بود.
این نشان نخستین بار توسط فریدریش ویلهلم سوم پادشاه پروس ایجاد شد و نخستین بار در جریان جنگهای ناپلئونی در ۱۰ مارس ۱۸۱۳ در برسلاو اعطا شد.
رایش سوم
این نشان در دوره رایش سوم به افراد آلمانی و متحدین آنها اعطا میشد. علاوه بر شجاعت فردی، دستاوردهای بزرگ نظامی و نقش در برنامهریزیهای مؤثر جنگی نیز میتوانست این نشان را برای افراد به ارمغان بیاورد. افسران ارشد گاهی به جهت موفقیتهای یگانهای تحت فرمانشان درجههای بالاتر صلیب آهنین را دریافت میکردند. امکان دریافت این نشان برای افراد با هر درجه و هر رسته خدمتی در ورماخت و سازمانهای مدنی غیر رزمی همانند پلیس، آتشنشانی و راهآهن وجود داشت؛ حتی یهودیان و نیمهیهودیان در خدمت نظامی نیز تا پیش از ماه اکتبر سال ۱۹۴۴ میتوانستند صلیب آهنین را دریافت نمایند. با وجود این که نشان به تعداد زیادی از افراد تعلق گرفت اما از ارزش بالایی برخوردار بود.
صلیب آهنین در سال ۱۹۳۹ دارای چهار مرتبه و درجه بود. این تعداد تا سال ۱۹۴۵ به هشت مرتبه و درجه رسید. تمامی افراد یونیفورمپوشی که در اثر اقدامات دشمن مجروح میشدند به صورت خودکار نشان درجه ۲ صلیب آهنین را دریافت مینمودند. جهت دریافت درجههای بالاتر فرد میبایست درجههای پایینتر را از پیش دریافت نموده بود. تمامی درجهها به صورت همزمان نصب میشد.
منابع
- ↑ Iron Cross 1st Class
- ↑ Lumsden 2001, p. 19.
- ↑ Lumsden 2001, p. 18–20.
- ویکیپدیای انگلیسی