آبتره
آب‌تَره، علف چشمه، ترتیزک آبی (نام علمی: Nasturtium officinale) گیاهی از تیرهٔ شب‌بوها به ارتفاع ۱۰ تا ۶۰ سانتی‌متر با برگ‌های کوچک به رنگ سبز تیره و گل‌های خوشه‌ای کوچک سفید و ساقه‌های خزنده است که از نقاط مختلف آن ریشه‌های کوچک و سفید خارج میشود و معمولاً در کنار جوی‌ها و باتلاق‌ها می‌روید. این گیاه مقدار قابل توجهی آهن، کلسیم و اسید فولیک و کمی هم ویتامین‌های ث و آ دارد.
| آبتره | |
|---|---|
| Nasturtium microphyllum، گونه‌ای آبتره | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| شاخه: | گیاهان گلدار |
| رده: | دولپه‌ای‌ها |
| راسته: | براسیکال |
| تیره: | شب‌بوها |
| سرده: | Nasturtium |
| گونه‌ها | |
|
Nasturtium nasturtium-aquaticum L. | |
آهن قابل جذب آبتره از اسفناج هم بیشتر است و به همین جهت می‌تواند در بهبود کم‌خونی مؤثر باشد. کلسیم آن نیز بیشتر از شیر و ویتامین ث آن از پرتقال بیشتر است.
تاریخچه
آبتره به صورت وحشی در بسیاری از نقاط آسیا و اروپا می‌روید و انسان‌ها از دوران باستان با آن آشنا بوده و خاصیت‌های درمانی گوناگونی را به آن نسبت می‌دادند. این گیاه هم به خاطر این خاصیت‌های دارویی و هم مزهٔ تند خوش‌گوار آن مورد علاقهٔ بسیاری بوده‌است. کسنوفون فرماندهٔ جنگی و مورخ یونانی از سربازانش می‌خواسته برای تقویت نیروی خود آبتره بخورند. وی همچنین در کتاب کورش‌نامه خود در توضیح زندگی پارسیان در مراکز تربیتی آن‌ها به این نکته اشاره می‌کند که آبتره از غذاهای اصلی آنان بوده‌است. در مورد کودکان می‌نویسد؛ «غذای عمدهٔ آن‌ها نان و بولاغ اوتی است، که از خانه با خود می‌آورند و فنجانی دارند، که با آن از رودخانه آب می‌آشامند.» و در مورد نوجوانان؛ «غذای دیگر این نوجوانان، جز آنکه ذکر شد، فقط گوشت شکار است با بولاغ اوتی.» یونانیان و انگلوساکسونها آبتره را برای درمان طاسی مصرف می‌کرده‌اند. جرارد (۱۶۳۳) آن را برای درمان یرقان سفید دختران جوان توصیه می‌کرده‌است. فرانسیس بیکن هم خاصیت‌های جادویی همچون جوان کردن زنان سالخورده را به آبتره نسبت داده‌است. ایرلندی‌ها هم ارزش خاصی برای آبتره قائل بوده و آن را غذای دانایان و فرزانگان می‌دانسته‌اند.
اثر درمانی
برخی تحقیقات از اثر ضدسرطانی آبتره حکایت داشته‌است.
در سال ۲۰۱۰ تحقیق در دانشگاه ساوتمپتون نشان داد که تنها پس از چند ساعت از گذشت مصرف حدود ۸۰ گرم آبتره، میزان مولکول‌های ضدسرطانی در خون افزایش یافته و از رشد سلول‌های سرطان پستان جلوگیری میشود. به این ترتیب این گیاه هم در جلوگیری از رشد سرطان پستان و هم در کمک به بهبودی مبتلایان به این بیماری و جلوگیری از عود آن مؤثر است.
مطالعه‌ای که در ژورنال «همه‌گیرشناسی سرطان» در سال ۱۹۹۵ به چاپ رسید از کاهش پیشرفت سرطان ریه در افراد سیگاری با مصرف منظم روزانه ۵۷ گرم آبتره حکایت داشت. مطالعه دیگری در دانشگاه اولستر که در «ژورنال آمریکایی تغذیه بالینی» در سال ۲۰۰۷ به چاپ رسید نشان داده که مصرف ۸۵ گرم آبتره در روز به مدت ۸ هفته حدود ۲۳٪ تخریب دی‌ان‌ای گلبول‌های سفید بر اثر سرطان را کاهش می‌دهد. اثر مثبت آبتره در افراد سیگاری چشمگیرتر است که این احتمالاً به کمبود آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن سیگاری‌ها مربوط میشود.
شرایط رشد و نگهداری
نور: این گیاه به نور متوسط خورشید نیاز دارد و نباید به صورت کاملاً مستقیم مقابل نور ۱۰۰ درصد خورشید باشد.
آب: آبتره اغلب کنار آب‌ها و چشمه‌ها رشد می‌کند، پس یک گیاه آبزی‌ست. ریشه‌های آن فقط درون آب دوام می‌آورد.
توجه داشته باشید که ساقه‌های این گیاه باید تا ۵ سانتی‌متر در آب باشد.
خاک: این گیاه بیشتر در زمین‌های پر آب و یا باتلاقی با اسیدیته ۷٫۲ رشد می‌کند.
دما: بهترین حالت دمایی برای این گیاه نواحی معتدل تا گرم است.
البته این گیاه در دمای منفی ۱۵ درجه سانتی‌گراد هم بدون مشکل رشد می‌کند.
عوارض
به سبب مهار آنزیم سیتوکروم p۴۵۰ در مصرف زیاد این گیاه، ممکن است در متابولیسم برخی داروها اختلال ایجاد کند.
احتمالا باعث خونریزی در افراد مبتلا به هیموروئید میشود(تجربی)
ارزش غذایی
| ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
|---|---|
| انرژی | ۴۶ کیلوژول (۱۱ کیلوکالری) |
1.29 g | |
| قند | 0.2 g |
| فیبر خوراکی | 0.5 g |
0.1 g | |
2.3 g | |
| ویتامین‌ها | درصد ارزش روزانه |
| برابر ویتامین آ | ۲۰٪ ۱۶۰ میکروگرم۱۸٪ ۱۹۱۴ میکروگرم۵۷۶۷ میکروگرم |
| ویتامین (B۱) | ۸٪ ۰٫۰۹ میلی‌گرم |
| (B۲) | ۱۰٪ ۰٫۱۲ میلی‌گرم |
| پانتوتنیک اسید (B۵) | ۶٪ ۰٫۳۱ میلی‌گرم |
| ویتامین ب۶ | ۱۰٪ ۰٫۱۲۹ میلی‌گرم |
| فولیک (B۹) | ۲٪ ۹ میکروگرم |
| ویتامین ث | ۵۲٪ ۴۳ میلی‌گرم |
| ویتامین ئی | ۷٪ ۱ میلی‌گرم |
| ویتامین کا | ۲۳۸٪ ۲۵۰ میکروگرم |
| مواد معدنی | مقدار درصد ارزش روزانه |
| کلسیم | ۱۲٪ ۱۲۰ میلی‌گرم |
| آهن | ۲٪ ۰٫۲ میلی‌گرم |
| منیزیم | ۶٪ ۲۱ میلی‌گرم |
| منگنز | ۱۲٪ ۰٫۲۴۴ میلی‌گرم |
| فسفر | ۹٪ ۶۰ میلی‌گرم |
| پتاسیم | ۷٪ ۳۳۰ میلی‌گرم |
| سدیم | ۳٪ ۴۱ میلی‌گرم |
| |
| درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند. منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا | |
منابع
- ↑ Watercress Nutrition بایگانی‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine watercress.com
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، جلد اول، چاپ پنجم، تهران: دنیای کتاب، ۱۳۷۰، صفحهٔ ۲۴۷
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج اول، ص ۲۴۸
- ↑ Alan Davidson, Tom Jaine, Watercress," The Oxford companion to food, Oxford University Press, 2006, Page 840, ISBN 0-19-280681-5
- ↑ Watercress may help fight cancer بایگانی‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine Daily Telegraph
- ↑ Hecht SS, Chung FL, Richie JP, et al. "Effects of watercress consumption on metabolism of a tobacco-specific lung carcinogen in smokers", Cancer Epidemiology, December 1995 4; 877
- ↑ Watercress 'helps protect against cancer' بایگانی‌شده در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine Times Online, 15 Feb 2007