آبشور (خرامه)

روستای آبشور در دامنه کوه های زیبایی واقع شده است که زیستگاه حیواناتی مانند گرگ، روباه، گراز، کفتار و پرندگانی مانند شاهین، عقاب، کبک و گیاهانی مانند آویشن، بنه، بادام کوهی(الوک)و در فصل بهار رویش طبیعی دمبل می‌باشد، این کوه ها که در امتداد رشته‌کوه زاگرس می‌باشد در ضلع جنوبی روستا واقع گردیده است؛ در ضلع شمالی روستا نیز دشت وسیع و زرخیز کربال قرار گرفته که خود در گذشته نه چندان دور یک اکوسیستم بسیار غنی از جانوران، پرندگان و گیاهان بوده است اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل تغییرات طبیعی و انسانی دشت کربال به فقیرترین منطقه تبدیل شده است به طوری که نه آن جانوران، نه آن پرندگان، نه آن گیاهان و نه آن کشاورزی گذشته را در آنجا می‌بینیم. آبشور دارای آب و هوایی معتدل و کوهستانی می‌باشد.

در گذشته فعالیت اکثر مردم روستا کشاورزی خصوصا برنج کاری بود، همچنین در کنار کشاورزی دامداری های نسبتا پررونقی نیز وجود داشت اما امروزه کشاورزی به دلیل نبود آب پایدار محدود و از تعداد دامداری ها نیز کاسته شده است. درحال حاضر نیز شغل و معیشت اصلی اکثر مردم روستا کمباین‌ دارای و کامیون‌داری (تریلی)می‌باشد.

زبان اکثر مردم روستا نیز عرب می‌باشد و به همین زبان نیز صحبت می‌کنند، عرب های ساکن در آبشور از طایفه آل‌سعدی و از ایل بزرگ عرب خمسه می‌باشند. متاسفانه در نسل های اخير از فصاحت زبان عربی کاسته شده است به‌طوری بعضی از کلمات یک نسل با نسل بعدی تفاوت دارد و روبه فارسی شدن می‌باشد.

دلیل و انگیزه نام‌گذاری این روستا به آبشور وجود دو رشته قنات آبِ‌شور در روستا و همچنین شوری آب شرب روستا و روستاهای اطراف می‌باشد.

این روستا با تصویب هیئت وزیران در سال ۱۳۹۸ به مرکز دهستان خیرآباد ارتقا یافت و براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران در سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۱٬۵۸۵ نفر (۴۲۱خانوار) بوده‌است.