زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مغیا





مغیّا به شیء دارای غایت معیّن اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



مغیّا، چیزی است که برای آن غایتی معین شده است؛ به بیان دیگر، مرجع غایت و آن چیزی که غایت، انتهای آن رامشخص می‌نماید، مغیّا نام دارد.

۱.۱ - مثال


برای مثال؛ در آیه شریفه: ﴿اَتِمُّوا الصِّیامَ اِلَی اللَّیْلِ﴾ کلمه «الصیام» مغیّا است و کلمه «اللیل» غایت آن را معین می‌کند. «الی» ادات غایت و «اتموا» حکم مغیّا است. مغیّا از ارکان جمله غائیه است و آن، مجموعه‌ای است که دارای مغیّا، ادات غایت، غایت و حکم می‌باشد. مغیّا در جمله غائیه به جمله یا کلمه‌ای می‌گویند که پیش از ادات غایت ( الی و حتی ) آمده است.

۲ - نکته



در این که غایت در حکم مغیّا داخل است یا خیر، میان اصولی‌ها اختلاف است.
[۴] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۶۵.
[۵] المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ص۷۸۴.
[۸] تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص۱۷۰۱.
[۱۲] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴۶.


۳ - عناوین مرتبط



مفهوم غایت.

۴ - پانویس


 
۱. الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۱۶۷.    
۲. بقرة/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۳. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۶۳.    
۴. شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۶۵.
۵. المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ص۷۸۴.
۶. تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۴۵۶.    
۷. مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۲۲۲.    
۸. تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص۱۷۰۱.
۹. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۲۵.    
۱۰. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۵، ص۱۳۶.    
۱۱. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۰۸.    
۱۲. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴۶.
۱۳. نهایة الافکار، عراقی، ضیاء الدین، ج۱، ص (۴۹۸-۴۹۷).    


۵ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۶۱، برگرفته از مقاله «مغیا».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.