زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قاطع





شخص داراى قطع به حکم شرعی واقعی را قاطع گویند .


۱ - تعریف



قاطع در مقابل شاک قرار دارد و به مکلفى مى گویند که از راه ادله معتبر به حکم شرعی واقعى قطع پیدا کند.

۲ - حجیت قطع برای قاطع



این قطع برایش حجت است ،چه مطابق با واقع باشد و چه نباشد؛ زیرا به اعتقاد خودش به واقع رسیده و واقع براى او منکشف است یعنى قطع به منزله پنجره اى است که از آن به واقع مى نگرد و حکم واقعی را به دست مى آورد.

۳ - حکم قاطع



چون حجیت قطع، جعلى نیست بنابراین ، نمى توان قاطع را از عمل به قطعش منع کرد بلکه در صورت عدم مطابقت قطع او با واقع باید او را متوجه اشتباهش نمود.
[۳] شرح رسائل ، محمدی ، علی ،ج۱ ، ص۶.
[۵] جواهرالاصول ، صدر ، محمد باقر ، ص۱۰۷.
[۶] علم اصول الفقه فى ثوبه الجدید ، مغنیه ، محمد جواد ، ص۲۱۲.


۴ - پانویس


 
۱. انوارالاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۲۳۲.    
۲. فرائدالاصول، انصاری، مرتضی بن محمدامین، ج۱، ص۸۳۳.    
۳. شرح رسائل ، محمدی ، علی ،ج۱ ، ص۶.
۴. المحصول فی علم الاصول، سبحانی، جعفر، ج۳، ص۸۲.    
۵. جواهرالاصول ، صدر ، محمد باقر ، ص۱۰۷.
۶. علم اصول الفقه فى ثوبه الجدید ، مغنیه ، محمد جواد ، ص۲۱۲.


۵ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۰۷، برگرفته از مقاله «قاطع».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | مباحث قطع




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.